Budynek dziś niestety nie wygląda dobrze, ale gdy został wybudowany w 1912-13 r. na życzenie wielkiego księcia Michała Aleksandrowicza Romanowa był największym budynkiem mieszkalnym w Częstochowie.
W czasie I wojny światowej niemcy urządzili tu szpital wojskowy, w listopadzie 1918 r. budynek przejęty został przez Wojsko Polskie i pełnił dalej funkcję szpitala. Trzy lata później szpital zlikwidowano i budynek został wykorzystany na miejsce kwaterunku wyższej kadry oficerskiej stacjonującej w Częstochowie 7 Dywizji Piechoty. W Domu Księcia mieszkał m.in. pułkownik Stanisław Maczek, urodził się tu najprawdopodobniej znany z Piwnicy pod Baranami Piotr Skrzynecki, syn pułkownika Mariana Skrzyneckiego, a także profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego Jerzy Zdrada, syn majora z 7 DP.
Z osobą fundatora "domu księcia" wiąże się historia wielkiego mezaliansu - poślubił on bowiem bez zgody swojego brata Cara Rosji córkę adwokata Siergieja Szeremietiewa i na dodatek dwukrotną rozwódkę, Natalią Siergiejewną Brassow.
(źródło livejournal.com)
W latach 20. i 30. hrabina Natalia próbowała sądownie dochodzić swoich praw do dawnego majątku Romanowów w Polsce, m.in. wystąpiła z roszczeniem dotyczącym Domu Księcia i „willi generalskiej” w Częstochowie.
Proces toczył się w dwóch instancjach, w sądzie w Częstochowie i w Warszawie. Po negatywnych dla pozywającej orzeczeniach, ostateczny werdykt wydał 9 stycznia 1937 roku Sąd Najwyższy, rozpatrujący sprawę nadzwyczajnie w pełnym składzie 7 osób. Skarga kasacyjna została odrzucona. Tak skończyła się jedna z najgłośniejszych przed wojną spraw reprywatyzacyjnych. Natalia Brassow zmarła 26 stycznia 1952 roku w Paryżu. Podobno ostatnie lata spędziła w warunkach skrajnej nędzy.