Przy Alejach Racławickich 23 znajduje się szpital wojskowy, który przed wojną był siedzibą Instytutu Misyjnego Andrzeja Boboli, zwanego Collegium Bobolanum. Jest to obiekt wybudowany na potrzeby wydziału teologicznego zgromadzenia jezuitów, utworzonego po odzyskaniu niepodległości w 1918 na terenie byłego zaboru rosyjskiego. Bobolanum miało być kontynuacją działalności Kolegium Teologicznego oo. Jezuitów w Krakowie, a do Lublina zostało przeniesione z inicjatywy przełożonego polskiej prowincji jezuitów, o. Stanisława Sopucha. Fundusze na zakup działki pod budowę gmachu i założenie ogrodowe pochodziły ze składek ziemian i mieszkańców Lublina oraz zagranicznych darczyńców ze Stanów Zjednoczonych, Włoch, Rumunii i Litwy.
Uroczystego otwarcia kolegium w obecności prymasa Augusta Hlonda i biskupa Mariana Fulmana dokonano w połowie 1926 roku.  W pierwszym roku akademickim wykłady prowadziło dwunastu księży profesorów, a naukę podjęło szesnastu kleryków i dziewięciu braci zakonnych. W 1929 Studium Teologiczne otrzymało prawa uniwersyteckiej uczelni państwowej z możliwością nadawania dyplomów i tytułu doktora teologii. Z roku na rok przybywało studentów zakonnych, również z Czechosłowacji, Rumunii, Niemiec i Łotwy.
Po wybuchu II wojny światowej część budynku przekształcono w polski szpital wojenny.
Siedemnastego września 1939 roku wosjka niemieckie zaatakowały Lublin od strony Kraśnika. Wobec zaciętej obrony na skraju miasta, Niemcy rozpoczęli ostrzał artyleryjski połączony z nalotami lotniczymi. Zburzono wówczas wiele domów na Starym Mieście i poważnie uszkodzono katedrę.
Do największych starć doszło w okolicach koszar 8 pułku piechoty na Krasnieckiej, Bobolanum i KUL-u. Walki tocyły się również wewnątrz budynku Bobolanum (polecam wejść do środka budynku, aby poczuć atmosferę, w jakiej musiały się toczyć walki - szpital jest otwarty, zaś parter, ze względu na nocną i świąteczną opiekę medyczną jest dostępny przez całą dobę. Uwaga: wejście do środka budynku NIE JEST konieczne do znalezienia kesza).
Tam też polegli obydwaj dowódcy batalionów obrony - majorowie Horwatt i Dudziński. W nocy z 17 na 18 września ze względu na miażdżącą przewagę wroga, oddziały obrońców Lublina wycofano w kierunku wschodnim, gdzie weszły w skład zgrupowania gen. Dąb-Biernackiego. Osiemnastego września wczesnym rankiem Niemcy wkroczyli do Lublina
Podczas okupacji niemieckiej wielu kleryków i profesorów aresztowano i osadzono w Sachsenhausen i Dachau.
Sam Budynek Bobolanum zajęli okupanci, urządzając tam swój szpital.
W latach 1945 - 1951  część pomieszczeń znów użytkowali jezuici, ale ostatecznie zostali usunięci i przenieśli się do Warszawy.
Budynek w całości zaadaptowano na szpital wojskowy. Obecnie obiekt rozbudowano, przez co zatracił on nieco swój oryginalny charakter.

O keszu: prosty multak. Koordynaty początkowe prowadzą przed wejście szpitala, gdzie wmurowano tablicę poświęconą pamięci żółnierzy września 1939. Odczytaj numer szpitala, jaki się tutaj znajdował - zapisz go jako ABC.

Koordynaty finału to:
N 51° 15.BCA E 022° 32.CCA

Weź coś do pisania!