Kościół istniał już w XV w. Prawie niezmieniony wygląd do obecnych czasów, zawdzięczamy Jerzemu Mniszchowi i jego żonie Marii Amalii – przebudowa świątyni miała miejsce w latach 1764-1765. Wielokrotnie niszczony, w tym w 1944 r. Remontowany w 1954, w 1964-1965, a gruntownie odrestaurowany w latach 1999 – 2005.

Kościół farny jest wzniesiony w stylu późnobarokowym o dwóch symetrycznych kaplicach eliptycznych z kopułami i wolno stojącą dzwonnicą. Świątynia posiada cenne wyposażenie wnętrz w stylu rokoko i niezwykły nagrobek Marii Amalii z Brűhlów Mniszchowej.

(Z Wikipedii)

Z zewnątrz skromna i prosta budowa, która zaskakuje przepychem wnętrz, subtelnością detali i doskonałością ogólnej kompozycji. Wszystko jest lekkie, jasne i wytworne. Ołtarze zaludniają roztańczone postacie, bardziej przypominające teatralnych aktorów niż świętych i męczenników. Rzeźby przy ołtarzu dłuta Jana Obrockiego ze Lwowa są ucieleśnieniem czterech cnót: Miłości, Nadziei, Wiary i Pokuty. W ołtarzu głównym znajduje się obraz pokutującej Marii Magdaleny. Jest to wierna kopia oryginału pędzla Pompeo Girolanio Batoniego, zniszczonego w 1944 r. Kopię wykonał artysta malarz Stanisław Jakubczyk. Na uwagę zasługuje również piękne tabernakulum. Iluzjonistyczne polichromie na sklepieniu przedstawiają sceny z życia i śmierć patronki kościoła. W nawie można również podziwiać ołtarze i konfesjonały, a także ambonę z rzeźbami czterech ewangelistów i chór muzyczny. Na ścianach piękne rokokowe zacheuszki i stacje drogi krzyżowej na lustrach. W przedsionku znajduje się kolejne dzieło Jana Obrockiego – grobowiec Franciszka Stadnickiego wykonany z czarnego marmuru.

Najpiękniejszy i najcenniejszy zabytek dukielskiej fary znajduje się w jednej z bliźniaczych kaplic bocznych, których drzwi zostały wykonane z kutego i trybowanego żelaza przez drezdeńskich kowali-artystów. Jest to grobowiec Marii Amalii Mniszchowej, wyrzeźbiony z różowego i czarnego marmuru w 1773 roku przez Jana Obrockiego. Monument ten jest kwintesencją kultury rokoka. Marmurowa postać młodej, pięknej i eleganckiej kobiety jest tak pełna życia! Maria Amalia wygląda jakby zapadła w krótką drzemkę. Wydaje się, że za kilka minut powróci do przerwanej lektury lub też zaraz wstanie i szeleszcząc falbanami sukni podąży na bal.

Dziś kościół jest najcenniejszym zabytkiem Dukli. Zwany „perłą rokoko” przyciąga miłośników sztuki i koneserów piękna ukrytego w obiektach sakralnych. Jest unikatem nie tylko w skali Polski, ale także Europy.

Grupy bądź osoby pragnące zwiedzać świątynię i dowiedzieć się więcej na jej temat proszone są o wcześniejszy kontakt pod nr. tel. 507 009 006.

(it.dukla.pl)

Skrytka

Koordynaty główne doprowadzą Cię do wejścia do kościoła św. Marii Magdaleny. Przedsionek zwykle jest otwarty. Wejdź i obejrzyj jego wystrój.

ETAP I

Przeczytaj tablice nagrobne po prawej stronie - żon Jerzego Mniszcha i po lewej  - Józefa Wandalina Mniszcha i jego żony Konstancyi. Szczególnie ciekawe  są ostrzegawcze  zdania w ostatnich liniach. Odczytaj na zegarze po prawej stronie (tablica małżonek Jerzego Mniszcha) godzinę Twojej śmierci, wskazaną STRZAŁKĄ na wskazówce zegara. Przeczytaj tablicę informacyjną po lewej stronie drzwi wejściowych na nawy głównej.

A - godzina Twojej śmierci

SKRYTKA FINAŁOWA:

Skrytka finałowa znajduje się pod współrzędnymi N49° 33.329 E021°4A.A28

Zachęcam do przejścia przez rynek i obejrzenia galerii drewnianych rzeźb. 

Dla trzech pierwszych znalazców certyfikaty.

Skrzynka została założona dzięki finansowej pomocy Ministerstwa Sportu i Turystyki.