Opis miejsca

Chotylub to wieś podkarpacka w powiecie lubaczowskim, położona w gminie Cieszanów. Leży na Płaskowyżu Tarnogrodzkim, nad rzeczką Brusienką uchodząca do Wirowej, lewobrzeżnego dopływu Tanwi.

Historia

Osada Chotylub powstała w 1565 roku. Bardzo ucierpiała podczas najazdu tureckiego w 1672 roku. W roku 1673 zbudowano pierwszą cerkiew, a w 1674 wieś została nadana jako uposażenie dominikanom sprowadzonym do Cieszanowa. Około roku 1693 za panowania króla Jana III Sobieskiego odbudowująca się po najeździe osada sama wzniosła (lub odbudowała) cerkiew. Obecna cerkiew została wzniesiona na niewielkim wzgórzu, na miejscu poprzedniej (rozebranej), prawdopodobnie z zachowaniem elementów tamtych budowli. Przed wojną przedstawiciele narodowości ukraińskiej stanowili około połowy mieszkańców. Pod koniec wojny odbywały się tu walki z oddziałami UPA, które doprowadziły do wielu zniszczeń. Po wysiedleniu ludności ukraińskiej w ramach akcji „Wisła” cerkiew była użytkowana jako kościół rzymskokatolicki od 1947 roku.

Budowa i wyposażenie 

Obecna cerkiew zbudowano w 1888 roku. Jest to budowla drewniana w konstrukcji zrębowej z ostatkami, orientowana. Została posadowiona na kamiennym podmurowaniu z kamienia łamanego. Jest trójdzielna. Do kwadratowej nawy od strony wschodniej przylega prostokątna zakrystia, a od strony zachodniej babiniec z przedsionkiem konstrukcji słupowej. Ściany zewnętrzne oszalowane od granicy okapu w górę. Okap z daszkami pulpitowymi. Nad nawą oktagonalna kopuła na bębnie zwieńczona latarnią. Nad prezbiterium mniejsza kopuła z cebulastym hełmem. Obydwie kopuły z krzyżem na szczycie. Nad babińcem i przedsionkiem dachy dwuspadowe. Wszystkie dachy i okap kryte są blachą. W II połowie XX wieku była remontowana, a w roku 1986 dobudowano do babińca bardzo duży przedsionek. Wewnątrz zainstalowano żeliwny piec grzewczy z dużym blaszanym kominem.

Z wyposażenia zachował się ikonostas z przełomu XVII i XVIII wieku. Pozostałe wyposażenie z XVII – XIX wieku np. (zabytkowa księga z klamrami w oprawie drewniano-skórzanej, drewniane tabernakulum).

Obok kościoła stoi trójarkadowa dzwonnica parawanowa z kamienia łamanego, ze starymi dzwona (najstarszy z 1686 roku).

Budynek przestał być użytkowany po wybudowaniu nowego kościoła w roku 2001.

Skrzynka została założona dzięki finansowej pomocy Ministerstwa Sportu i Turystyki.