Autorką szkicu do portetu, na podstawie którego wykonano potem miedzioryt, była szwajcarska malarka i graficzka Angelika Kaufmann - jedna z dwóch kobiet wśród 34 członków założycieli londyńskiej Królewskiej Akademii Sztuki.
Jedną ze sławnych członkiń rodu von Krockow była niewątpliwie Luiza.
I to właśnie jej poświęcam tą skrzynkę.
Została uznana przez najbliższych za najwybitniejszą kobietę w historii rodziny von Krockow.
Była nieprzeciętnie utalentowana, uzdolniona artystycznie i literacko.
Bardzo interesowała się filozofią.
Urodziła się 14 lutego 1749 roku w Morągu jako Małgorzata Regina Luiza von Göpel.
Jako młoda dziewczyna wyszła za mąż za rotmistrza huzarów -
- Henryka Joachima Krockowa z Pieszcza, starszego od niej o 16 lat.
Luiza urodziła trzech synów i cztery córki.
Wiosną i latem Luiza wraz ze swoimi dziećmi mieszkała w Pieszczu,
a zimą jechała do Berlina, bo tam przebywał jej mąż.
W 1782 roku dowiedziała się o śmierci polskiego kuzyna swojego męża
i niebezpieczeństwie utraty zamku w Krokowej,
gdyż był wówczas zadłużony i miał zostać sprzedany na licytacji.
Luiza chciała kupić ten zamek, ale niestety jako kobieta nie mogła wziąć udziału w licytacji.
Sprytnie jednak ominęła tę przeszkodę,
bowiem otrzymała "prawa męskie" ( jakkolwiek to brzmi w obecnych czasach),
po czym wygrała licytację i stała się panią na zamku w Krokowej.
W roku 1791 Luiza sprowadziła do Krokowej słynnego filozofa niemieckiego -
- Johanna Gottlieba Fichtego (1762–1814) jako nauczyciela dla swoich dzieci.
Jego pomnik, choć już zniszczony, do dziś można oglądać w Sowim Jarze.
Luiza dokonała później potężnych zmian - przebudowała stary zamek,
który pełnił wcześniej funkcje obronne, w wygodny i przestronny pałac.
Założyła wielki park romantyczno-krajobrazowy.
(Był to wówczas XVIII – XIX w.)
Był to czas rozkwitu parku w Krokowej, który przeszedł ogromną metamorfozę,
o której wyniku świadczyć może literacki opis hrabiego Augusta von Lehndorfa.
Tekst ten, choć bardzo poetycki,
opisuje szczegółowo elementy ówczesnego założenia parkowego.
Regularny układ ogrodowy wzbogacono o elementy stylu romantycznego,
zaś tereny graniczące z parkiem osuszono i włączono w jego granice.
Lehndorf wymieniał między innymi kwatery roślin, stawy, posągi,
„kąpielisko Diany”, fontanny, jaskinie i pieczary.
W pięknym „Sowim Jarze” znajdowały się pomniki filozofów:
Immanuela Kanta i wspomnianego już Jana Fichtego.
Do tychże filozofów nawiązuje także słynna kasztanowcowa „Aleja Filozofów”.
W pobliżu zamku znajdowały się” dworek myśliwski” oraz „zwierzyniec”.
Pod koniec XIX wieku zmieniono koncepcję wystroju architektonicznego zamku i parku,
wprowadzając elementy architektury neogotyckiej.
Wzniesiono istniejący do dzisiaj mur, wzmacniający brzeg stawu,
zaś na jego końcu wzniesiono neogotycką wieżę, pełniącą rolę gołębnika.
Koło zamku wybudowano także małą, neogotycką „wieżyczkę” – romantyczny pawilon ogrodowy.
Luiza była bardzo aktywna intelektualnie i duchowo.
Była silną kobietą, ciekawą i jedną z najwybitniejszych w całej rodzinie.
Stworzyła teatr amatorski, w którym wystawiano sztuki teatralne.
Pisała różne scenariusze, dramaty, sztuki literackie.
Wydała m.in. Briefe einer Vaterlandsfreundin (Listy przyjaciółki Ojczyzny),
utrzymaną w modnym wówczas gatunku powieści epistolarnej.
Jednak do historii kobiet piszących Luiza von Krockow przeszła jako autorka dzieła Pädagogische Ideen (Idee pedagogiczne),
w którym poruszyła temat braku formalnej edukacji szkolnej dla dziewcząt.
Były to czasy, gdy do edukacji młodych kobiet nie przywiązywno wagi,
mogły ją mieć jedynie dziewczęta z bogatych domów.
Luiza zaprojektowała więc swą wymarzoną szkołę dla osieroconych i ubogich dziewcząt ze stanu szlacheckiego i mieszczańskiego.
Opis tego pomysłu, z różnymi koncepcjami finansowania i prowadzenia kobiecej edukacji, opublikowała trzy razy pod różnymi tytułami:
po raz pierwszy w 1793 r. w Berlinie,
po raz drugi i trzeci w 1797 i 1800 roku w Królewcu.
Nowością jest to, że planowana szkoła miała być finansowana i prowadzona wyłącznie przez kobiety.
W programie nauczania Luiza przewidywała szereg przedmiotów, przydatnych zarówno w teorii, jak i w codziennej praktyce – od religii i francuskiego przez historię naturalną i naukę rolnictwa, hodowli, ogrodnictwa i gospodarstwa domowego.
Przy zakładzie miałaby powstać biblioteka i zbiór osobliwości przyrodniczych.
Luiza zakazywała powszechnych wówczas w szkołach kar cielesnych
i wprowadzała do codziennej praktyki przynajmniej godzinną gimnastykę na świeżym powietrzu.
Duchowość Louise przesycona była ideałami epoki Oświecenia, czyli wiarą w Rozum i Człowieka, przy jednoczesnym buncie wobec sztywnych kościelnych regulacji.
Widać to chociażby w jej pomyśle założenia zakonu kobiecego, którego członkinie zwane Współsiostrami (Mitschwestern) zapewniałyby edukację młodszym dziewczętom: „Przyczynkiem do najdoskonalszej chwały Zakonu będzie też to, że Damy nie będą zważać na żadne kościelne mniemania, tylko pozwolą kształcić się wszystkim dzieciom, nawet tym z nacji żydowskiej — ponieważ zakon ten nosić będzie miano Wszechogarniającej Miłości Bliźniego”.
Zmarła 9 lutego 1803 roku po długiej chorobie w wieku 53 lat.
Miejsce jej spoczynku pozostaje do dziś niewiadome.
Po śmierci Luizy majątek w Krokowej przejął „szalony graf” – Albert Kaspar Ewald von Krockow, jej najmłodszy syn.
Stracił znaczną część posiadłości wskutek dokonanego w 1807 roku w Prusach zniesienia poddaństwa chłopów i zapoczątkowanego procesu ich uwłaszczania.
W 1823 roku zmarł a jego ciało spoczęło na Pańskim Wzgórzu, wraz z jego koniem i psami.
Od tej pory graf codziennie około północy gna na ognistym rumaku, z hordą psów z tyłu, po Krokowej i okolicach...
Dzieciom zakazuje się psocić i wygłupiać na dworze, „bo przyjedzie szalony graf i….”
W 2015 roku na zamku w Krokowej odbyło się otwarcie wystawy pt."Śladami Luizy", gdzie została zaprezentowana rekonstrukcja sukni Luizy.
O tym wydarzeniu można poczytać tutaj.
Źródła: reformacja-pomorze.pl
zamekkrokowa.pl
dipp.info
fashion-hi-story.blogspot.com
O keszu:
Jeśli już wiesz, gdzie go szukać to zapraszam w teren,
natomiast,
jeśli masz jeszcze jakieś wątpliwości,
to mogą Ci pomóc obrazki przedstawiające drogę
lub też okolice drogi do skrzynki.
Są one zamieszczone w przypadkowej kolejności,
a Twoim zadaniem
jest ułożyć je w odpowiedniej kolejności,
żeby odgadnąć gdzie jest skrzynka.
Droga, jaką trzeba pokonać nie jest bardzo długa.
Ja za pierwszym razem zrobiłam ją piechotą w zimie,
dzięki czemu miałam fajny spacer.
Dobrym pomysłem będzie rower,
a można także zrobić niemal drive-in, o ile masz dość wysokie zawieszenie.
Jeśli nie, to zostaw auto w miejscu zdjęcia nr 2.
Gdy dojdziesz na miejsce i podejmiesz kesza to proszę o porządne maskowanie po sobie,
żeby nic nie wystawało i nie padło łupem mugoli.
Niech inni keszerzy też mają frajdę.
Uszanuj zawartość pojemnika, bo jednak trochę roboty z nim było.
Oprócz logbooka w skrzynce są specjalne certyfikaty dla znalazców.
Życzę powodzenia i udanych poszukiwań!
Edycja, 06.11.2023
Dojście pierwotną drogą do skrzynki stało się utrudnione, więc powstała alternatywna droga dojścia/dojazdu do kesza. Aktualne zdjęcia obecnego dojazdu do kesza wykonane zostały już po zmierzchu, ale spokojnie da się z nich odczytać co należy zrobić.