Stosunkowo wcześnie, bo już w 1418 r. pojawiają się pierwsze wiadomości o istnieniu wsi Krasna i Węglówka. Pierwsza z nich zajmuje całą dolinę potoku Krośnianka, wpadającego do Stobnicy. W dość szerokiej dolinie grunty są tutaj znacznie żyźniejsze niż w pozostałych wsiach ruskich na Pogórzu. Według rejestrów podatkowych w 1504 roku miał być we wsi tylko jeden komornik. W 1536 roku źródła wymieniają już 23 kmieci, a 7 ról kmiecych było opustoszałych 9 . W końcu XVIll wieku mieszkało tutaj 705 grekokatolików, 10 rzymskokatolików oraz 2 Żydów. Według Słownika Geograficznego, na początku drugiej połowy XIX w. Krasną zamieszkiwało 1325 grekokatolików, 82 rzymskokatolików oraz 2 ŻydówII. W 1909 r. wieś miała już 1573 mieszkańców, w tym 108 rzymskokatolików oraz 15 Żydów. W tym czasie około 200 osób przebywało na emigracji zarobkowej w Ameryce l2 . W 1936 r. mieszka w Krasnej 1570 osób, z czego 1440 - to grekokatolicy. W XVlll w. właściciel wsi Jabłonowski poleca mieszkańcom gromady wykupienie chałupy miejscowego diaka z przeznaczeniem na szkołę, w której dzieci będą się uczyć śpiewu i czytania. W 1837 r. komisja oświatowa powołana do sprawdzenia stanu szkolnictwa stwierdziła, że szkoła tutaj nie funkcjonowała, mimo iż we wsi było 156 dzieci w wieku szkolnym. W okresie międzywojennym znajdowała się we wsi duża trzyklasowa szkoła dwujęzyczna.

W 1935 roku został zbudowany "Narodni Dim" w którym znajdowała się czytelnia "Proświty" z biblioteką oraz sala teatralna na około 800 miejsc. Działał tutaj chór i kółko teatralne prowadzone przez Iwana Klufasa z Bonarówki.

W 1581 r. pół łanu należało do popa, aczkolwiek nie wiadomo, czy w tym czasie znajdowała się we wsi cerkiew.

 W 1760 roku zostaje wybudowana duża drewniana cerkiew nawiązująca formą do świątyni łemkowskich, która przez ponad dwa wieki służyła mieszkańcom wsi, rozebrana w 1921 r. Plac cerkiewny, otoczony mniej lub bardziej solidnym ogrodzeniem, stanowił miejsce wiecznego spoczynku wiernych. W Krasnej, drewniana cerkiew  otoczona była pełnym ogrodzeniem z belek, które nakrywał dwuspadowy, gontowy daszek. W ogrodzenie to wkomponowana była bramka wejściowa z gontowym brogowym dachem wspartym na czterech słupach. 

Nowa, istniejąca do dziś murowana świątynia, została zbudowana ze składek miejscowej ludności i migracji amerykańskiej. Zbudowano ją w latach 1912-1914 (według niektórych 1914-1917). Świątynia z trójściennie zamkniętą częścią ołtarzową, z zakrystią i skarbczykiem po bokach, posiada nad przedsionkiem, nawą i częścią ołtarzową, cebulaste kopuły osadzone na wysokich tamburach. Kalenicowy dach i zwieńczone latarniami kopuły pokryte są blachą. Cerkiew  projektował Wasilij Nahirnyj - jeden z najwybitniejszych architektów ukraińskich z przełomu XIX i XX w., autor ponad 200 projektów cerkwi.          

                                                                                                       H. Olszański: Zamieszańcy Studium etnograficzne

Jest ona obecnie użytkowana jako kościół rzymskokatolicki.

Podczas wysiedleń ludności rusińskiej praktycznie wszyscy grekokatolicy zostali przymusowo przesiedleni do ZSRR.

Skrzynka została założona dzięki finansowej pomocy Ministerstwa Sportu i Turystyki.