Riserva naturale orientata dello Zingaro - prawie 1700 ha niemal dziewiczej przyrody
W 1976 r. rozpoczęto prace nad budową przybrzeżnej drogi Scopello-San Vito Lo Capo, ale po serii protestów ekologicznych na całym świecie podjęto decyzję o wywłaszczeniu rejonu Zingaro, uznanego za obszar o dużym znaczeniu dla środowiska. W 1981 r. utworzono tu pierwszy rezerwat przyrody na Sycylii. Niezapomniane widoki, urokliwie położone kamieniste plaże i kwiaty na nich o zawrót głowy przyprawiające...
Położenie - pas nadbrzeża dł. 7 km płw. San Vito Lo Capo oraz przylegający do niego pas morza w zach. cz. zatoki Castellammare.
Geologia - wybrzeże z klifami, zbudowane z czwartorzędowych kalwinitów i mezozoicznych wapieni; najwyższy szczyt Monte Speziale (913 m); strome stoki spadające do morza, przeplatane licznymi zatoczkami. Obszar dna morskiego pod wieloma względami podobny do rafy; jego wzrost jest związany z procesem cementowania osadów dennych przez skorupki ślimaków, a znaczenie tej biostruktury jest związana z jej zdolnością do modyfikacji wyglądu i ekologicznemu charakterowi skalistego wybrzeża.
Flora - ekosystemy śródziemnomorskie, częściowo zmodyfikowane przez działalność rolniczą. Najbardziej charakterystyczna roślina to palma karłowata, jedna z dwóch rodzimych palm europejskich, wiecznie zielona roślina, rosnąca na rozległych obszarach przybrzeżnych. Najczęściej to osobniki wielopienne, osiągające 2-3 m wysokości. Jest nie tylko niezwykle urokliwa, ale też daje cień na szlaku. Występuje tu ponad 25 gatunków dzikich storczyków. Z gatunków wprowadzonych do uprawy można wymienić drzewo migdałowego (właśnie dojrzewały), jesion mannowy(!!!), drzewo chleba świętojańskiego oraz winorośl.
Fauna - już przy wejściu do parku spotkasz dzika - na papierze, z info, że mogą polować na turystów. Wędrując możesz spotkać sokoła wędrownego, a może jedną z ostatnich na Sycylii z dziesięciu par orłów Bonelli, a w jaskiniach w rezerwacie osiem różnych gatunków nietoperzy. Z gadów lepiej omijaj żmiję, za to zielone jaszczurki same będą spod nóg wyskakiwać. Podobno żyje tu gdzieś jeden z najrzadszych stawonogów Włoch, krab słodkowodny; a z morskiej fauny przybrzeżnej, biostrukturą podobną do raf koralowych, można wymienić skalara znanego jako pomidor morski, czy Anemonia sulcata zwaną włosami Wenus.
Turystyka - w rezerwacie znajdują się Muzea: Przyrodnicze, Aktywności Morskiej, Życia Wiejskiego oraz Manny, Centrum Edukacji Ekologicznej, dwa miejsca z dawnymi budynkami wiejskimi, wykorzystywane jako schronienie (contrada Sughero), gdzie można zostać na noc (tylko w okresie od października do maja). Polecam Muzeum Życia Wiejskiego; prezentuje wyroby z lokalnych surowców w zestawieniach: surowiec-wyrób-historyczne zdjęcia tych, co to wyrabiali... A w dodatku pracownikom płacą już za samo dojście do miejsca pracy (sprawdź godziny otwarcia kolejnych muzeów).
Ścieżki prowadzące wzdłuż rezerwatu:
• sentiero costiero (szlak nadbrzeżny), główna ścieżka, łączy pn. i pd. wejścia do rezerwatu, 7 km, 2 h
• sentiero di mezza costa (szlak środkowy), najbardziej panoramiczna ścieżka. pd. wejście - Pizzo del Corvo, 8,5 km, 4,5 h
• sentiero alto (górny szlak), Marcato della Mennola - Monte Scardina Forest, 17,5 km, 7 h
Biwak na dziko, na pierwszej plaży... Tu miał być raj na ziemi. I był, dla komarów z oddziału Navy Seals; tradycyjna „taktyka niebieska”: morze-bez bzyku-ledwo widoczne jako szara masa-koordynacja ataku całej brygady-skuteczność do bólu, a ponadto, na głodzie "narkotycznym" - uzależnione od środka typu OFF - przyciągał je jak pszczoły do miodu. Korzyść - pobudka o brzasku i obserwacja niesamowitego wschodu słońca.
Grotta dell'Uzzo
Położona przy nadbrzeżnej ścieżce, za drugim muzeum od północnego wejścia.
Stanowisko archeologiczne - podczas prac wykopaliskowych w jaskini odkryto ślady związane z okresowymi pobytami ludności mezolitycznej (między 8 a 5,8 tys. lat p.n.e.). Poza narzędziami kamiennymi odkryto szczątki organiczne świadczące o składzie diety mieszkańców jaskini: jelenie, daniele, ptaki, dzikie świnie i małe zwierzęta futerkowe, a także małże i ryby (m.in. tuńczyki) oraz walenie. Dietę uzupełniano żołędziami, dzikimi oliwkami i winogronami oraz grochem. Na przełomie mezolitu i neolitu pojawiają się ślady uprawy roślin i udomowienia świni. W jaskini odkryto także pochówki ludzkie, obecność u zmarłych próchnicy zębów świadczy o bogatym udziale w spożywanym pożywieniu węglowodanów i cukrów.
Dostęp - z archiwalnych zdjęć wynika, że pierwotnie w pojedynczej barierce było przejście umożliwiające dojście do wnęk groty; potem zrobione zostało ogrodzenie-koral ograniczające przestrzeń dla turystów do minimum; aktualnie pozostała pojedyncza barierka i dostęp do kesza "u wylotu" groty jest bezproblemowy.
ZAPRASZAM - tu trzeba być jeśli lubisz kontakt z naturą. Kto wie, czy kiedyś asfaltowej drogi jednak tędy nie poprowadzą.
==============
źródła: Grotta dell’Uzzo (wł.), Riserva naturale orientata dello Zingaro (wł.)
proszę o jak najszybsze zalogowanie FTF’a charakterystyka kesza: bez fajerwerków, ale miejsce ukrycia i rezerwat już tak atrybuty (wybrane):
certyfikat: dla pierwszego znalazcy; do uzupełnienia: nick zdobywcy i data znalezienia kesza |
Informacje praktyczne
parkowanie: przed wejściem do PN; w trakcie sezonu może być ciasno |