Eklektyczny pałac Wielowieyskich w Lubczy w gminie Wodzisław został wybudowany w drugiej połowie XIX wieku. Jest to piętrowy budynek, z portykiem kolumnowym w wielkim porządku z frontem zakończonym tympanonem z rzeźbionym herbem właścicieli - Półkozic, wsparty na czterech kolumnach zakończonych kapitelami. Powstał na podwalinie starego dworu z XVIII wieku. Przebudował go na rodową siedzibę Stefan Wielowieyski dla swojej pierwszej żony Zofii z Deskurów z Sancygniowa. W czasie powstania styczniowego mieścił się tu powstańczy lazaret. Ostatnim dziedzicem Lubczy był syn Stefana Adam Wielowieyski. Zdzisław Romuald Wielowieyski, syn Stefana z drugiego małżeństwa z Jadwigą z Grabkowskich, zamordowany został w 1940 roku przez NKWD w Charkowie. Po wojnie w pałacu miały swoją siedzibę między innymi szkoła i Polski Związek Niewidomych. Przez lata opuszczony i rozkradany popadał w ruinę. Zespół Pałacowo - Parkowy obejmuje pałac o powierzchni ~2700 m2, oraz duży park ze starodrzewem, zbiornikiem wodnym, przyległymi działkami, o łącznej powierzchni 12 hektarów. Obecnie stanowi własność prywatną.