Śląska Sztolnia Szczęśliwa (Schlesischer Glücksstollen) to efekt nieukończonego projektu budowy sztolni odwadniającej głębokie partie kopalni Hundsrücken. Chciano w ten sposób rozwiązać problem wody zatapiającej głęboko położone chodniki kopalni Hundsrücken, a której to z przyczyn technicznych nie dało się wypompować za pomocą kunsztów wodnych.
Głównym problemem w budowie tych skomplikowanych i unikalnych urządzeń było to, że do ich napędzania konieczna była praca mięśni (koni) bądź siła wody, której o ile w podziemnych wyrobiskach nie brakowało (cały teren cechuje się stosunkowo wysokim poziomem wód gruntowych), tak na powierzchni nie było jej w ilości potrzebnej do pracy kopalni. Co prawda na przepływającym obok potoku Dzieża zbudowano groblę do gromadzenia i spiętrzania wody potoku, ale jej zbieranie trwało bardzo długo i w tym czasie kopalnia była zalewana przez wody gruntowe i opadowe.
Rozwiązać ten problem miała nowa, głęboka sztolnia odwadniająca. Miała mieć 1100 m długości, ale udało się wydrążyć zaledwie 250 m. Drążono ją w latach 1783 - 1788 po czym projekt zarzucono ze względu na trudności w drążeniu sztolni - głównie były to wypływy kurzawki, ale też nagłe zawały. Problematycznie było również drążenie wyrobiska przez sporą długość w bardzo luźnym materiale, co zwiększało ryzyko zawałów.
Sztolnia znajduje się około 1,2 km na północ od zapadliska szybu Hundsrücken. Aby ją odnaleźć trzeba przedzierać się przez pola i łąki. Obecnie sztolnia jest dostępna - można dostać się do fragmentu liczącego ok. 70 metrów długości. Resztę drogi przegradza zawał. Jednakże jest to zadanie jedynie dla profesjonalistów i jest to bardzo niebezpieczne.
Jeśli ktoś jest zainteresowany wejściem do sztolni to polecam jednak wejście na kordach bonusu, tam będzie prościej :-). Ten kesz pokazuje końcowy wylot sztolni, a w zasadzie jego części technicznej.
Kesz to mały pojemnik umieszczony w odległości około 3-4 m od wylotu sztolni.