Obecny kościół stanął ponad sto pięćdziesiąt lat temu w 1858 r. Jego budowę rozpoczęto w 1855 r. a wnętrze wyposażono do 1868 r. Budowę rozpoczął ks. Wojciech Niedzielski, a kończył ks. Stanisław Rymarkiewicz. Głównym fundatorem był Teodor Mukułowski.
Kościół jest orientowany (usytuowany wschód-zachód), neogotycki, jednonawowy, murowany z cegły, bezwieżowy z sygaturką, z boczną kaplicą oraz niższą od nich zakrystią. Długość kościoła wraz z zakrystią wynosi 29m, szerokość 11m, wysokość 8,5m.
Kościół jest podpiwniczony, jedynie pod kaplicą znajduje się grobowiec rodziny Mukułowskich.
Wnętrze utrzymane jest w stylu barokowym. Ołtarze drewniane o tym samym układzie konstrukcyjnym i rytmicznym, polichromowane ze złoceniami. Są znacznie starsze, bo pochodzą z kościoła z 1734 r. Stąd obecny kościół wybudowano niejako ,,do ołtarzy”.
W czasie II wojny światowej kościół służył Niemcom jako magazyn. Obraz z głównego ołtarza jest kopią obrazu Murilla znajdującego się w Rzymie. W ołtarzu bocznym św. Kazimierza znajduje się powiększona kopia św. Kazimierza. Obraz ten został 29 I 1868 roku poświęcony przez papieża Piusa IX. Obraz św. Jana z Dzieciątkiem został ofiarowany po zakończeniu II wojny światowej przez żołnierzy Armii Krajowej.
W głównym ołtarzu znajdują się relikwie św. męczenników Urbana i Lididiusza.