Dziś pragnę Was zaprosić do spaceru po moim Żoliborzu.
Początki Warszawskiego Żoliborza sięgają marca 1916 roku, kiedy przyłączono Żoliborz do Warszawy. Niemal cały teren - od Marymontu po Cytadelę - był dziewiczy, bez jakiejkolwiek infrastruktury. Istniały wtedy dwie szosy: Mikołajewska, obecnie Marymoncka, i Zakroczymska. Władze Warszawy stanęły przed ogromnym wyzwanie budowy miasta. Głównym autorem planu zagospodarowania przestrzennego został iż. Arch. Andrzej Jawornicki.
18 lipca 1922 roku został położony kamień węgielny pod budowę pierwszego domu na Żoliborzu Oficerskim. Były to domy przy ul. S. Czarnieckiego 11 – 17. Inwestowało Mieszkaniowo – Budowlane Stowarzyszenie Spółdzielcze Oficerów. Założenia urbanistyczne nawiązywały do angielskiej idei miasta - ogrodu.
W myśl planu na przecięciu ul. Mickiewicza i Alei Wojska Polskiego (dawna Aleja Gwardii) miał powstać wielki eliptyczny plac. Przy głównych ulicach miały być wybudowane domy 3 – 4 piętrowe, a w bocznych uliczkach małe kameralne domki z ogródkami. Jak się to wszystko udało i jak wygląda dzisiaj zobaczcie sami spacerując po Żoliborzu Oficerskim.
W domu przy ulicy Czarnieckiego 45 zamieszkiwał generał broni Lucjan Żeligowski, żołnierz Armii Imperium Rosyjskiego, Wojsk Litwy Środkowo Wschodniej i Wojska Polskiego.