Łatwo jest mówić o Polsce,

trudniej dla niej pracować,

jeszcze trudniej umrzeć,

a najtrudniej cierpieć.

Te słowa wyryte są na tablicy przy wejściu na cmentarz. Słowa te pierwotnie zostały wyryte przez nieznanego więźnia na ścianie celi nr 6 w więzieniu w dawnej siedzibie Gestapo w Alei Jana Chrystiana Szucha 25.

Niemal od pierwszych dni okupacji niemieckiej Palmiry stały się dla Warszawy symbolem śmierci. Na terenie obecnego cmentarza - mauzoleum i w jego okolicy oraz w innych miejscach w Puszczy Kampinoskiej ( Wólka Wąglowa, Laski, Wydmy - Łuże ) i Szwedzkich Górach (obecnie Bemowo) Niemcy dokonali szeregu masowych egzekucji, podczas których rozstrzelali około 2000 osób.

W samych Palmirach miało miejsce 21 egzekucji w okresie od grudnia 1939 r. do lipca 1941 r. Zginęło w nich ponad 1700 osób. Największe egzekucje miały miejsce w dniach 20-21 czerwca 1940 r. kiedy to rozstrzelano 362 osoby oraz 17 września 1940 r. kiedy rozstrzelano ponad 200 osób. Ofiary trafiały tu głównie z więzienia na Pawiaku.

Niemcy wybrali na egzekucje miejsce po przedwojennej składnicy amunicji, około 7 km od wsi Palmiry i około 30 km od centrum Warszawy do którego prowadziła brukowana droga. Ludzi rozstrzeliwano bez jakichkolwiek sądów. Miejsca zbrodni były doskonale maskowane poprzez sadzenie drzew, krzewów i porostów. 

Na skutek pozyskania od leśników i ludności miejscowej wiadomości o tym co dzieje się w okolicach Palmir,oraz przechwycenia niemieckich zdjęć dokumentujących zbrodnię przez Armię Krajową, która przekazała je natychmiast na zachód , Niemcy przenieśli egzekucje do innych miejsc w Puszczy ( 9 egzekucji) i do Lasów Chojnowskich ( 3 egzekucje).

Służba leśna jak i ludność miejscowa starała się śledzić miejsca egzekucji. Leśnicy znakowali mogiły poprzez nacinanie w sobie znany sposób drzew czy zakopywanie butelek z opisami zbrodni w poszczególnych dołach (mogiłach).

Pozwoliło to po wojnie dokonać ekshumacji osób rozstrzelanych w Puszczy Kampinoskiej oraz identyfikacje 576 osób i ustalenie nazwisk kolejnych 480 osób o których wiadomo, że zginęli w Palmirach a których nie zidentyfikowano w czasie ekshumacji.

W roku 1948 powstał cmentarz - mauzoleum w Palmirach na którym pochowano 2115 osób w tym 109 przeniesionych z Lasów Chojnowskich.

Ofiarami mordu są Polacy wszystkich wyznań i profesji bez względu na status i wykształcenie. Na cmentarzu spoczywa między innymi Maciej Rataj - Marszałek Sejmu II RP, Janusz Kusociński - olimpijczyk i złoty medalista w biegi na 10 000 metrów z Los Angeles, Jan Pohoski - wiceprezydent Warszawy, błogosławiony ks. Zygmunt Sajna, Mieczysław Niedziałkowski - czołowy przywódca PPS, jeden z głównych organizatorów cywilnej obrony Warszawy w 1939 r.

W roku 1973 w okolicy cmentarza powstało Muzeum Walki i Męczeństwa pokazujące eksponaty związane z wrześniem 1939, konspiracją i walkami partyzanckimi na terenie Puszczy Kampinoskiej oraz dokumenty i rzeczy znalezione w czasie ekshumacji. Muzeum od 1980 jest oddziałem Muzeum Historycznego miasta stołecznego Warszawy i nosi nazwę Muzeum - Miejsce Pamięci Palmiry W roku 2004 i 2005 cmentarz został okradziony, ukradziono krzyże i ponad 2000 tabliczek nagrobnych. które zastąpiono tabliczkami z żywicy epoksydowej ufundowanymi przez Urząd Wojewódzki. 

Kordy nie wskazują miejsca ukrycia skrzynki a jedynie parking gdzie można pozostawić samochód. W weekend można tu dojechać autobusem MZA linii nr 800.

Skrzynka została założona za zgodą Kierownictwa Muzeum i przy jego życzliwej pomocy. Skrzynka znajduje się w Budynku Muzeum w szatni - sklepiku z pamiatkami. Wystarczy podejść do kasy i poprosić o skrzynkę geocache i podać hasło. Oczywiście nie wykrzykujemy hasła od drzwi.

GODZINY OTWARCIA MUZEUM:
w sezonie letnim (1 kwietnia – 31 października): wtorek – niedziela 10.00 – 18.00
w sezonie zimowym (1 listopada – 30 kwietnia): wtorek – niedziela 10.00 – 16.00

Ostatni zwiedzający wchodzą na 30 minut przed zamknięciem Muzeum.

Wstęp do Muzeum jest bezpłatny!

Tu znajdziesz więcej informacji.

Jak już wiecie aby wpisać się do logbooka trzeba odnaleźć hasło ale aby wpisać się do logu internetowego trzeba będzie odszukać szereg punków na terenie cmentarza, ścieżki dydaktycznej jak i na ekspozycji stałej w Muzeum.

Etap I - tu znajdziesz hasło, które pozwoli podjąć skrzynkę w kasie Muzeum. Jest nim imię i nazwisko bohatera pochowanego u wezgłowia mogiły Jakuba Chodzenia.

Etap II - tu znajdziesz pierwszy człon do logu internetowego. Jest nim wiek pochowanego tu młodzieńca wyznania mojżeszowego. Pisownia oryginalna - liczba.

Etap III - tu znajdziesz mogiłę Antoniego Obszyńskiego dzień jego śmierci to drugi człon hasła.

Etap IV - wyjście z cmentarza na Ścieżkę Dydaktyczną " Wokół Palmir" na której odszukasz poszczególne tablice  z potrzebnymi dla Ciebie informacjami i punkt wirtualny nr 5 - co pozwoli pozyskać kolejne elementy do logu internetowego.

Etap V - na Ścieżce Dydaktycznej znajdziesz jeden z krzyży ustawiony w miejscu jednej z pierwotnych mogił. Jest na nim data egzekucji a miesiąc w którym się odbyła to twój kolejny trzeci element do logu internetowego. Piszemy jak na krzyżu.

Etap VI - kordy orientacyjne - znajdź tablicę "Miejsca egzekucji" i zapoznaj się z jej opisem. Tobie przydadzą się inicjały gajowego, który oznaczał miejsca zbrodni. Jeśli to Jan Kowalski to JK. To czwarty człon hasła do logu internetowego.

Etap VII - kordy orientacyjne wskazują miejsce przebiegu dawnej linii kolejowej - obecnie drogi znajdziesz tu słupki hektometrowe.
Ty odszukaj tablicę " Nasyp kolejowy" - myślę, że dowiesz się wiele ciekawych informacji a najważniejsza dla Ciebie informacja to liczba pociągów pasażerskich jaka kursowała po otwarciu linii każdego dnia do Palmir - np: 16. To piąty człon hasła do logu internetowego.

Etap VIII - kordy orientacyjne ale doprowadzą Ciebie do Kamienia Orlika. Zapoznaj się z tablicą tematyczną a na Kamieniu Orlika odszukaj litery umieszczone z boku pomnika na podstawie po prawej stronie - np: KPN. To szósty człon hasła do logu internetowego.

Etap IX - kordy orientacyjne - wskazują na budynek Muzeum. Zwiedź ekspozycję stałą i odszukaj : 

Gablotę z pamiątkami po Konstantym Miszkiewiczu jest tam plakietka z numerem. Numer ten to siódmy człon do logu.
Ósmy człon do logu znajdziesz na tablicy z wykazem osób które są pochowane na cmentarzu ale nie zostały zidentyfikowane. Ostatnia liczba porządkowa na wykazie to ósmy człon logu.

To już wszystko zapraszam do zwiedzania i zdobywania skrzynki.

Ścieżka dydaktyczna jak i cmentarz  znajduje się na terenie Kampinoskiego Parku Narodowego.

Proszę o stosowanie się do Regulaminu KPN.

Przypominam, że na terenie Kampinoskiego Parku Narodowego obowiązuje zakaz przebywania w porze nocnej.

Na okładce dzienniczka znajduje się literko cyferka, która umożliwi podjecie skrzynki finałowej dla tego cyklu. 

Kolejne skrzynki tego cyklu będą się ukazywać do września 2016 r.

Certyfikaty dla pierwszych znalazców są potrójne to dla podejmujących skrzynkę zespołowo. Proszę o zabieranie wszystkich egzemplarzy.

W skrzynce poza tradycyjnymi gadżetami na wymianę czekają na pierwszych znalazców upominki ufundowane przez Kierownictwo Muzeum.

To jak długo kesze przetrwają zależy od nas tak więc podejmujemy dyskretnie i odkładamy podobnie a do tego obchodzimy się z keszem jakby to był nasz własny a wtedy inni będą mieli okazje też go odnaleźć w stanie który może cieszyć oko.

Bibliografia: Jerzy Misiak, W gajówce patriotyzmu.