Poewangelicki kościół Matki Boskiej Częstochowskiej powstał w latach 1765 – 1767. Wcześniej nabożeństwa dla protestantów odbywały się w budynku dworskim udostępnionym w 1743 r. przez Zofię von Burghaus. Budynek ten spłonął w 1751 r. i w kolejnych latach wykorzystywano budynki zastępcze. Obecna świątynia powstała z fundacji Zofii (de domo von Kalckreuth) i Sylwiusza von Burghaus i poświęcona w 1767 r. Poważnie ograbiona w latach 1783 – 1784. W 1821 r. zbudowano istniejącą do dziś drewnianą dzwonnicę. W 1846 r. do kościoła dobudowano zakrystię. Remonty przeprowadzono w latach 1854 – 1855, 1861, 1930 i 1965 – 1966.
Jest to kościół szachulcowy, barokowy, konstrukcji słupowo – ramowej. Orientowany, zbudowany na planie wydłużonego ośmioboku. Salowy, bez wyodrębnionego prezbiterium z nawy z boczną kruchtą. Nawa przykryta dwupołaciową, ośmioboczną kopułą, krytą dachówką i zwieńczoną wieżyczką z blaszanym hełmem z latarnią. Wewnątrz strop w kształcie pozornej kopuły, wyłożony dekoracją z pozornymi kasetonami. Ściany otynkowane. Dwukondygnacyjne empory wsparte na słupach. Ołtarz główny i chrzcielnica rokokowe z ok. 1765 r. Płaskorzeźba manierystyczna z ok. 1600 r.
Kesz mikro, ukryty z widokiem na dzwonnicę. W środku tylko logbook.