Skrzynka jest częścią projektu "Geocachingowa Obwodnica Wrocławia"

wzdłuż żółtego szlaku dookoła Wrocławia im. dr Bronisława Turonia

O miejscu - Niecałe 9 kilometrów od Wrocławia, w gminie Siechnice znajduje się prawdziwy skarb, leżący tak blisko granic miasta, a dla wielu zupełnie nieznany. Warto wstąpić tam po drodze, gdyż ów zabytek znajduje się na terenie prywatnym, przez co dostępny jest zwiedzającym tylko w formie „zapłotowej”. Pierwsze bezsporne wzmianki dotyczące Biestrzykowa pochodzą z 1351 i 1358r. (Ekhardsdorf lub Eckehardisdorff – nazwa typowa dla wsi lokowanych na prawie niemieckim), wieś należąca do kapituły wrocławskiej. Do 1516r. przebywał tu zarządca, administrujący majątkiem z jej ramienia. W czasie reformacji właściciele Biestrzykowa wielokrotnie się zmieniali: wieś wróciła do kapituły, w 1810r. podczas sekularyzacji majątków kościelnych przeszła na własność państwa pruskiego, kupił ją major von Sack. W końcu XIX wieku wieś weszła w skład jedynej w Prusach ordynacji należącej do Żyda, Juliusa Schottlandera, kupca wrocławskiego, który dorobił się majątku na dostawach dla armii pruskiej, a zasłynął z darowania Wrocławiowi terenów, na których został założony Park Południowy. Rycerska wieża mieszkalna to przykład średniowiecznego dworu wieżowego, jednego z wielu, jakie w średniowieczu otaczało Wrocław. Po raz pierwszy wzmiankowano o niej w 1411r., kilkukrotnie przebudowywana, ale bez zmiany charakteru zabudowy. Pod koniec XVI wieku powstała dobudówka mieszcząca klatkę schodową. W XVII lub XVIIIw. Poszerzono okna drugiej i trzeciej kondygnacji, otynkowano elewację. Była użytkowana do końca II wojny. W 1945r. wieża spłonęła. Obecnie odrestaurowana znajduje się w rękach prywatnych. Dziś do wieży przylega nowy budynek mieszkalny, którego wygląd (na szczęście!) został dopasowany stylem do zabytku. Wieżę dobrze widać od strony sąsiedniej posesji (tej z numerem 9), przez płot. Stąd zobaczymy pozostałości fosy, które teraz tworzą uroczy staw. Warto przejść również wzdłuż ogrodzenia posesji, na której znajduje się wieża. Przez płot i bramy można podziwiać praktycznie cały zabytek. Aby zobaczyć wieżę z drugiej strony (tej, na której znajduje się wykusz latrynowy) trzeba dojść do końca ulicy Lipowej i skręcić w prawo. Dojdziemy do kamienistej, polnej drogi, z której co prawda widać ów wykusz i część dawnej siedziby rycerzy, jednak w jej podziwianiu przeszkadza dość wysoki płot. Wyższym osobom nie będzie to robić zbytniej różnicy, ale te niższe zobaczą o wiele mniej.

Kesz: skrzyneczka w rozmiarze małym schowana na podanych współrzędnych. Prosimy podejmować ostrożnie, jest wiele okien w pobliżu