Chcielibyśmy przedstawić Wam miejscowość Rębielice Królewskie.
Pierwszy człon swej nazwy wywodzi niewątpliwie od przeprowadzanych wyrębów dawnej puszczy położonej nad Liswartą. Podobnie jak i leżące nieco wyżej (nad lewym brzegiem rzeki) Rębielice Szlacheckie. Natomiast przydomki określają dawne stosunki własnościowe, czyli który teren należał do króla, a który był nadany miejscowej szlachcie. Do 1991 roku Rębielice Królewskie były podzielone między dwie parafie, a granicą między nimi był przepływający przez środek miejscowości potok Górnianka. Na jego prawym brzegu leżał teren należący do parafii z Wilkowiecka, a na lewym z Dankowa.
Równolegle do tego potoku biegnie główna ulica miejscowości o nazwie Świętego Rocha. Także znajdujący się przy niej kościół jest pod wezwaniem tegoż świętego – opiekuna umierających na cholerę. Istniejący tutaj kościół powstał w końcu XX wieku na miejscu murowanej kaplicy. Powstała ona w 1890 roku jako wotum za oddalenie pomorowej zarazy i stanowi teraz prezbiterium rozbudowanej świątyni. Natomiast założony w 1903 roku cmentarz znalazł się na miejscu dawnego, oddalonego od wsi miejsca pochówków zmarłych na cholerę. Zdarzenie to upamiętniają do dzisiaj zachowane cmentarzu bardzo stare krzyże (drewniany i dwa żelazne).
Co do kesza:
Z łatwością znajdziecie dość spory wzniesiony plac, stanowiący ślad po mogile. Przez długi czas zarośnięty był bujną roślinnością, jednak w 2015 r. drzewa i krzewy spłonęły (ciekawostka - krzyże z początku XX w. ocalały, niestety wiosną 2016 roku zostały usunięte). Kesz znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie mogiły (NIE na mogile! - prosimy o zachowanie szacunku i niewchodzenie na jej teren), jest to niecodzienny magnetyk.