Rezerwat powołany został na mocy Zarządzenia Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 04.01.1977 roku na terenie Leśnictwa Antoniewo. Obejmuje on grunty o powierzchni 40,80 ha, z czego 18,18 ha to torfowiska.
Przedmiotem ochrony jest zachowanie naturalnych zbiorowisk roślinności torfowiskowej.
Z roślin chronionych występują tutaj: rosiczka okrągłolistna, rosiczka długolistna, jeżogłówka najmniejsza, widłak jałowcowaty, turzyca strunowa, kruszczyk błotny, storczyk szerokolistny, bagno zwyczajne.
Rezerwat obejmuje zatorfione zagłębienia wytopiskowe o kształcie rogalika w otoczeniu falistej równiny sandrowej ukształtowanej w fazie pomorskiej zlodowacenia północnopolskiego. Największe deniwelacje na obrzeżach rezerwatu występują wzdłuż północnej granicy rezerwatu gdzie przylega dość stromy stok będący przedłużeniem misy wytopiskowej. Zagłębienie obejmujące rezerwat jest stosunkowo płytkie i uległo w holocenie zlodowaceniu na przeważającej powierzchni w wyniku procesów torfotwórczych. Pozostałe we wschodniej części rezerwatu jezioro Stawek ulega aktualnie procesowi powolnego zarastania.
Funkcjonuje tu lokalny interesujący mikrosystem hydrologiczny między jeziorem Stawek i jeziorem Płęsno. Strugą odprowadzany jest do jeziora Płęsno nadmiar wody z jeziora Stawek zasilanego przez wysięki wód podskórnych zlokalizowanych na wschodnim i północnym obrzeżu rezerwatu. W wypadku wyrównania się poziomu obu jezior ruch wody w strudze ustaje. W wypadku obniżenia się poziomu wody w rezerwacie jezioro Stawek zasilane jest odwrotnie z jeziora Płęsno. Przepływy wody w obu kierunkach z zasady są bardzo nieznaczne. Obserwuje się tu pewną równowagę hydrologiczną zapewniającą nienaruszony rozwój zespołów roślinności torfowiskowej.
W takich warunkach geologicznych, klimatycznych i wodnych wytworzyły się w rezerwacie gleby zaliczane do typów i podtypów gleb torfowych torfowisk przejściowych z rozpoczętym procesem murszenia. Ponadto płatami na obrzeżach rezerwatu jak i wąskimi smugami występują gleby bielicowe, rdzawe oraz torfy torfowisk niskich.
Rezerwat jest jednym z cenniejszych obiektów chroniących torfowiska alkaliczne w Polsce i nie jest udostępniony do zwiedzania.
Skrzynka na mostku, ale pod.