Pierwsze prace fortyfikacyjne na wzgórzu Jezuickim nazwanym tak od pobliskiego kościoła i klasztoru prowadzono już na początku XVIII wieku.

  W 1807 roku podczas oblężenia Gdańska przez wojska koalicji napoleońskiej, w których skład wchodzili Polacy, Francuzi, Badeńczycy i Sasi, we wzniesionej tutaj ziemskiej lunecie próbowali się nieskutecznie bronić Prusacy.

 1921 , Widok z Bastionu Żubr w kierunku Szańca Jezuickiego (źródło fotopolska.eu).

  Po sześciu latach, w 1813 roku, rozbudowane przez francuskich inżynierów umocnienia wzgórza, po uporczywych walkach, zostały zdobyte przez wojska rosyjsko-pruskie. Zdobywcy zainstalowali w tym miejscu baterie dział oblężniczych, które rozpoczęły dotkliwe bombardowanie miasta. Dowodzący wojskami oblężniczymi książę Wirtemberski wiedział, że zniszczenie zgromadzonych przez obrońców zapasów przyspieszy kapitulację, dlatego nakazał skierować w stronę gdańskich spichlerzy huraganowy ogień. Tylko w ciągu dwóch dni, tj. 31 października i 1 listopada 1813 r., wystrzelono ok. 7 tys. kul i granatów oraz 400 rakiet kongrewskich. Wznieciły one pożary, które zabudowania obróciły w perzynę. Przestało istnieć 197 z 359 gdańskich spichlerzy. Załodze francuskiej, która widziała szalejący żywioł, przypomniała się Moskwa….

Ostrzał południowej części Gdańska spowodował utratę znacznych zapasów żywności, co doprowadziło do jego kapitulacji.

  Po 30 latach od tamtych zdarzeń, mając w pamięci znaczenie wzgórza Jezuickiego, pruskie władze wojskowe w Gdańsku poczęły wznosić murowany i po części betonowy obronny fort. Budowę Szańca Jezuickiego (niem. Jesuiterschanze), rzadziej nazywanego Fortem Jezuickim rozpoczęto w 1843 roku, a jego rozbudowa trwała do 1869 roku. Stacjonowały w nim wojska pruskie i niemieckie.

  W marcu 1945 roku, Szaniec Jezuicki zajmowali Niemcy broniący Gdańska przed wojskami sowieckimi, nacierającymi od strony Chełmu i Ujeściska. Fortyfikacja nie uległa większym zniszczeniom, zburzono tylko budynek przy wejściu do fortu.

Po wojnie z szańca okoliczni mieszkańcy zaczeli podbierać cegły i tylko wydzierżawienie całości terenu ... hodowcy kur powstrzymało ten proceder i uratowało obiekt przed kompletną dewastacją.

Wikipedia: http://pl.wikipedia.org/wiki/Szaniec_Jezuicki

 §

   Był rok 1866, August Koch pelnił niezwykle nudną nocną służbę wartowniczą na Jesuiterschanze. Po drugiej stronie fosy widział nasyp betonowej remizy szańca, a przed nim rozciągał się piękny widok na Bastion Gertrud. Dość chłodny listopad dawał się we znaki, jednak unteroffizier się pocił. Przetarł czoło rękawem płaszcza i przeklął siarczyście pod wąsem. 

- Scheisse, ile można czekać na tego chłystka ! Nigdy się nie spóźniał !

Leona Fojcika poznał podczas służby kilka lat temu. Leon był młodszy od Augusta, a jego nieco pyzata głowa pełna była ideałów związanych z odrodzeniem wolnego państwa polskiego. Pochodzący z podgdańskiego Duvelkau August polubił młodzieńca z którym często wychylali kufle piwa jopejskiego z browaru Brauerei G.F.A.Steiff & Co. i prowadzili niekończące się dysputy. Niedawno Leon Fojcik został przeniesiony do Bastionu Wieben, ale przyjaźń wciąż trwała. Unteroffizier nawet się nie zorientował kiedy został informatorem Polaków.

- Donnerwetter! Leon, gdzie jesteś ?- syknął znów do siebie August Koch.

Nagle z lewej strony szańca dobiegły strzały, woń prochu szybko rozeszła się w powietrzu. Żołnierz zbladł i spocił się jeszcze bardziej. Dwie sekundy później czyjeś wielkie ręce powaliły go na ziemię. Kieszeń płaszcza napastnika wybrzuszał list zaczynający się od słów "Auguście Drogi ! Pragnę Cię ostrzec ..."

Skrzynka

Skrzynka to tradycyjny dwuetapowy Multicache na koordynatach (+/- 2m). Do odszukania kesza finałowego może się przydać kompas lub telefon komórkowy z GPS, ale nie jest to konieczne. 

Pomoże również zapoznanie się z planem szańca, który znajduje się przed wejściem.

Cała zabawa odbywa się na obszarze ogólnodostępnym, sam fort jest ogrodzony (przynajmniej teoretycznie) - jednak  opiekujący się tym miejscem członkowie stowarzyszenia motocyklistów "Cruiseriders North", jeśli tylko są na miejscu, bez oporu wpuszczają chętnych na teren Jesuiterschanze. 

Uwaga ! W okolicach skrzynek można natknąć się na grupy spacerowiczów oraz czujnych mieszkańców. Bardzo proszę o ostrożność i odpowiedni powtórny kamuflaż keszy. 

Na pierwszych trzech znalazców czekają odpowiednie certyfikaty i drobne upominki. 

Życzę udanej zabawy, Zikanen.