Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Musisz być zalogowany, by wpisywać się do logu i dokonywać operacji na skrzynce.
stats
Zobacz statystykę skrzynki
Kuźnica Bogucka - OP8660
Kuźnica Bogucka
Właściciel: Glan
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 267 m n.p.m.
 Województwo: Polska > śląskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mała
Status: Zarchiwizowana
Data ukrycia: 28-11-2014
Data utworzenia: 27-11-2014
Data opublikowania: 28-11-2014
Ostatnio zmodyfikowano: 11-05-2015
84x znaleziona
0x nieznaleziona
1 komentarze
watchers 0 obserwatorów
4 odwiedzających
68 x oceniona
Oceniona jako: dobra
1 x rekomendowana
Skrzynka rekomendowana przez: Jenny0506
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki

Można zabrać dzieci  Dostępna dla niepełnosprawnych  Dostępna rowerem  Szybka skrzynka  Miejsce historyczne 

Zapoznaj się z opisem atrybutów OC.
Opis PL

 

Osada przemysłowa Kuźnica Bogucka wydzieliła się w XV w. ze wsi Bogucice. W XV w. były to dobra ziemskie umiejscowione pomiędzy Roździanką (pierwotna nazwa rzeki Rawy) i jej prawym dopływem – Osiekiem, a rzeką Kłodnicą. Kuźnica była przynależna wówczas do ziemi cieszyńskiej. Właścicielami tej ziemi na przestrzeni wieków byli m.in. książęta opolsko-raciborsko-rybniccy (1178-1336) i opawscy (1336-1424).

 

Pierwszą wzmiankę o terenie, na którym stała boguckakuźnica żelaza (wieś „Boguczyce z wsią Rozdzen i z miastem Myslowicze”), przytacza dokument darowizny sporządzony wPszczynie15 grudnia 1360 roku i podpisany przez Mikołaja II Opawskiego. Wzmianka o kuźnicy boguckiej pojawia się także w 1397 roku w tekście wyrokukurii biskupiej w Krakowie o nadawstwo (kolaturę) kościoła parafialnego w Mysłowicach.

 

W 1480 roku właścicielem ziemi pszczyńskiej wraz z okręgiem mysłowickim, w którym znajdowała się Kuźnica Bogucka został Kazimierz II Cieszyński. Kazimierz II tereny te odkupił od Wiktoryna z Podiebradów i z kolei odsprzedał je w 1517 r. kupcowi węgierskiemu z Krakowa Aleksemu Turzo.

 

Nieco wcześniej, bo w 1486 roku Kazimierz II zatwierdził umowę, w myśl której właścicielem terenu koło Bogucic (z młynem i stawem), wioski Brwinów i 2 łanów w Bogucicach został kuźnik Jurga Kleparski. Jak mówi dokument ma on „kuźniczy stawiti” (postawić kuźnicę), a dokładniej: „ten staw u Boguticz y młyn k swey potrzebie oprawili ma”. Uzyskuje również prawo do korzystania z lasów i „wszystkich innych rzeczy”, których „już inni kuźnicy ku potrzebie kuźniczej używali od starodawna”. Jurga Kleparski przywrócił kuźnicy na wiele lat dawną świetność.

 

W roku 1536 dobra Kuźnicy Boguckiej zostały wydzielone z ziemi pszczyńskiej a ich właścicielem został sekretarz królowej Bony, Stanisław Salamon z Krakowa.

 

Około1580 r. na terenach należących do dóbr Kuźnicy Boguckiej, kuźnik Andrzej Bogucki założył wieś zagrodniczą Katowicze, zwaną później Katowicami. W roku 1598 dzierżawcą Kuźnicy wraz ze wsiami Katowice i Brwinów (Brynów) został Adam Behmer. Na początku XVII w. w Kuźnicy Boguckiej znajdowały się m.in. zabudowania kuźnicy, folwark z ziemią orną i odłogami, dwa łany bogucickie, zagrody, karczma, młyny i stawy rybne.

 

Na przestrzeni XVII – XIX w. właściciele Kuźnicy Boguckiej zmieniali się często: w roku 1609 była nią Katarzyna Salamonowa, następnie Jadwiga Gosławska, później Karol Bernard Sobek i Jan Krzysztof Mieroszewski, sekretarz królów polskich, który w 1698 r. odkupił ją od poprzedniego właściciela i w tym samym roku odsprzedał za 13 750 talarów Jerzemu Holly’emu z Ponięcic koło Raciborza.

 

Na przełomie XVII i XVIII wieku w dobrach Kuźnicy powstały dwa folwarki – folwark bogucki (hutniczy) w rejonie dzisiejszych ulic Piastowskiej, Uniwersyteckiej i Alei Korfantego oraz folwark brwinowski (brynowski) – przy obecnej ulicy Kościuszki (między osiedlem XXXV-lecia PRL a tzw. Ptasim Osiedlem).

 

W roku 1702 dobra Kuźnicy Boguckiej przeszły na własność Baltazara Erdmana Promnitza, który kupił je za 15 tysięcy złotych reńskich. Od Promnitzów kupił Kuźnicę, Katowice i Brwinów Jan Krzysztof Mieroszewski, starosta i sędzia ziemski Księstwa Siewierskiego, pierwszy ordynat mysłowicki. Po śmierci Mieroszewskiego w 1755 r. właścicielką Kuźnicy Boguckiej została jego jedyna córka Józefa, po mężu Schwellengrebel, która w 1764 roku sprzedała ją, ale już jako dobra rycerskie - Katowice (nazwa: Ritter-Gutt Cattowitz) swojemu synowi Janowi Nepomucenowi. W sporządzonym 20 lat później opisie geograficzno-statystycznym Śląska zaznaczono podobnie: „Bogucka Kuźnica nazywana też Katowicami, należy do szlacheckiej rodziny Näfe”. Bogumił Fryderyk Näfe był właścicielem dóbr katowickich od 1776 r., kolejnymi zaś właścicielami byli: od 1790 Józef von Mikusz, od 1796 Bernard von Mleczko, od 1799 Johann Friedrich Koulhaas, pionier nowoczesnego hutnictwa z Kalet, od 1809 Jan Fryderyk Wedding, angielski architekt i budowniczy hut śląskich, od 1832 Karol Fryderyk Lehmann, radca górniczy, od 1838 Franciszek Winkler, właściciel kilkudziesięciu kopalń, 12 hut i posiadłości ziemskich, od 1851 Maria Winkler, żona Franciszka, od 1853 Waleska Winkler, córka Winklera z pierwszego małżeństwa, jedyna spadkobierczyni. Po 1865 r., czyli po nadaniu praw miejskich wsi Katowice, nie odnotowano w dokumentach, aby dobra katowickie miały jako całość jednego właściciela.

 

(Skopiowano z: http://katowice.fotopolska.eu/45,artykul.html )

 

Obecnie w miejscu Kuźnicy Boguckiej stoi Separator, wysokościowiec uznawany, za jeden z najbardziej charakterystycznych budynków w Katowicach.

 

Co do kesza:

Wielkość – mały, umieszczony na kordach. Przed podjęciem upewnij się, że nikt nie obserwuje.

Dla trzech pierwszych znalazców certyfikaty.

 

Obrazki/zdjęcia
Tak tu wyglądało kiedyś
Mapka
Mała podpowiedź