Bobowo- wieś gminna na trasie Starogard Gdański- Skórcz. W jej centrum znajduje się kościół. Kościół o bogatej historii…
Jak mówi legenda ze wzniesienia, na którym znajduje się kościół nauczał św. Wojciech, wędrujący w stronę pogańskich Prus.
Kościół wybudowano w 1282 roku. Był on wtedy małą, drewnianą kapliczką. W XIV wieku został przebudowany z drewnianego na kamienno- ceglany. W czasie wojny trzynastoletniej Bobowo zostało doszczętnie spalone. Kościółek oczywiście nie ocalał. Dopiero pod koniec XV wieku został on odbudowany i rozszerzony. W 1554 roku zmarł proboszcz katolicki tego kościoła. Gdy zamknęło się nad nim wieko trumny, starosta gniewski Achacy Czema, sprowadził tam (bez wiedzy biskupa chełmińskiego) duchownego ewangelickiego. Po 42 latach, dokładnie 21 sierpnia 1596 roku, biskup Rozażewski zwrócił kościół katolikom.
Podczas wojny szwedzkiej, kościół został ponownie zniszczony, ocalała tylko jego najstarsza część. Na początku 1700 roku, misja jezuitów ze Starogardu przyczyniła się do jego odbudowy- dobudowano ceglaną wieżę i nową nawę.
Pod murem kościoła od strony południowej znajduje się grób księdza Franciszka Bojanowskiego, żyjącego w latach 1798 – 1875, którego Prusacy oskarżyli o udział w powstaniu starogardzkim w 1846 r. Był on więziony i torturowany przez 6 tygodni od 24 kwietnia 1864 r. za popieranie powstańców styczniowych, z których kilku ochotników pochodziło z Bobowa.
Latem 4 lipca 1906 r. wnętrze kościoła strawił pożar. Dzięki staraniom ówczesnego proboszcza, księdza Szczepana Lange, rozpoczęto w 1909 r. po długich rokowaniach z rządem budowę nowego kościoła, którego nawa jest o 10 m dłuższa od poprzedniego. Konsekracji dokonał ksiądz sufragan Klunder w dniu 10 grudnia 1911 r.
O skrzynce: Jest to pojemnik po tzw. pluszu. Aby go odnaleźć udaj się na przechadzkę dookoła kościoła i poszukaj miejsca ze zdjęcia.