27 września 2014 r w Parku Miejskim w Zamościu odsłonięto popiersie Stanisława Staszica. Popiersie ustawione jest przy głównej alei parkowej. Jest to żeliwny odlew, kopia XIX wiecznej rzeźby autorstwa prawdopodobnie Pawła Malińskiego. Stanisław Staszic w 1781 roku, przybył do Zamoyskich, jako nauczyciel synów IX ordynata Andrzeja Zamoyskiego (1712 -1792). Z biegiem lat został zaufanym współpracownikiem i doradcą ordynata. W Akademii Zamojskiej uzyskał doktorat z prawa rzymskiego i kanonicznego, następnie objął katedrę języka francuskiego. Po śmierci Andrzeja Zamoyskiego związany był jeszcze z rodziną do lutego 1797 r. do śmierci Konstancji Zamoyskiej, wdowy po ordynacie. Pod znacznym wpływem Andrzeja Zamoyskiego Staszic napisał: „Uwagi nad życiem Jana Zamoyskiego”(1787) oraz „Przestrogi dla Polski” (1790)W 1808 r. opracował „Pochwałę Andrzeja Zamoyskiego”, która przeczytał na posiedzeniu Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Warszawie. Przedstawił w niej dawnego pracodawcę jako wzór cnót obywatelskich. Jego imię nosi jedna z ulic na Starówce.
Kesz po lewej stronie popiersia, na kordach.