Sytuacja demograficzna Poznania po I wojnie światowej, wymagała powstania nowych budynków mieszkalnych. Brak mieszkań dla klasy robotniczej był największym problemem ówczesnych władz. Zdecydowano się wybudować dwa osiedla robotnicze- na Wildzie (ul. Rolna) oraz na Górczynie. Na terenie ograniczonym ulicami: Głogowską, Krzywą, Andrzejewskiego oraz torami kolejowymi, powstało 16 wielorodzinnych budynków, ułożonych symetrycznie względem siebie.Elewacje proste, bez zdobień. Pomiędzy budynkami zaplanowano dużo zieleni- skwerki i dziedzińce. W parterowych pomieszczeniach działały składy oraz punkty usługowe. Mieszkania stanowiły pokój z kuchnią; łazienka i toaleta były wspólne- na klatce schodowej.
Osiedle do dziś pełni swoją funkcję mieszkalną. Elewacje są stopniowo odnawiane, mieszkania zostały połączone w takie o większym metrażu i wyposażone w łazienki. Mieszkańcy rzędu domów, położonych przy samej Głogowskiej mają z okna błogi widok na ptactwo… naklejone na ekran akustyczny, izolujący od ruchliwego Wiaduktu Kosynierów Górczyńskich.
Skrzynka- mikro mikro magnetyczna, umieszczona w typowym magnetycznym miejscu. Miejcie się na baczności z powodu mieszkańców i...
Skrzynka jest częścią projektu Górczing. Pamiętaj o zanotowaniu podpowiedzi do finału!
Opracowano z pomocą Kroniki Miasta Poznania