Zabytkowy drewniany kościół pod wezwaniem św. Jakuba Starszego jest jedną z najważniejszych atrakcji turystycznych Szczyrku. Kościół powstawał w latach 1797-1800, zbudowano go z belek wiązanych na zrąb. Belki wyciosano z drewna jodłowego, stąd popularne powiedzenie o kościele w Szczyrku jako o "kościele z jedli". Pierwotnie świątynia była kryta gontem, co dodawało jej swoistego uroku. Warto zaznaczyć, że wieżyczka z sygnaturką ma kształt barokowy i pochodzi z roku 1820, zaś wieża główna kościoła zbudowana jest na planie prostokąta. Na wieży znajduje się dzwon z 1691 roku (najstarszy zabytek Szczyrku), a po zewnętrznej, wschodniej stronie kościoła krzyż rokokowy z 1797 roku.  Ogrodzenie kościoła powstało w 1895 roku - stanowi je parkan z belek kładzionych poziomo.

Kościół jest wyposażony w stylu późnobarokowym, w większości w zabytki pochodzące z nowosądeckiego klasztoru norbertanów. Posiada trzy ołtarze. W ołtarzu głównym znajdują się trzy figury: pośrodku św. Jakuba Apostoła, z boku po lewej stronie św. Piotra, zaś po stronie prawej św. Stanisława Kostki. Poza prezbiterium istnieją jeszcze dwa ołtarze boczne.  

Po stronie lewej znajduje się ołtarz Serca Jezusowego z figurą wykonaną z gipsu, po prawej stronie z kolei jest ołtarz z obrazem św. Jana Nepomucena - drugiego patrona parafii - pochodzący z pierwszej połowy XVII wieku. Po otrzymaniu w roku 1814 zezwolenia na odprawianie nabożeństwa drogi Krzyżowej umieszczono w kościele 14 barokowych obrazów malowanych na płótnie, przedstawiających mękę Jezusa.

Wewnątrz kościoła w absydzie znajduje się do dzisiaj zabytkowy krucyfiks utrzymany w stylu rokoko, umieszczony na drewnianej belce pochodzącej z 1797 roku. Uwagę przykuwa także późnobarokowa ambona z postaciami Ewangelistów i chrzcielnica z 1800 roku. Obok drzwi wejściowych stoją kamienne kropielnice pochodzące z około 1800 roku. Do niedawna w kościele znajdował się również późnobarokowy konfesjonał. Na ścianach świątyni wiszą barokowe obrazy, między innymi wizerunek św. Jakuba i stacje Drogi Krzyżowej.

Na chórze organy. Po lewej stronie prezbiterium widnieje późnobarokowa ambona, u jej dołu postacie czterech Ewangelistów a z tyłu za nimi ich symbole. Nad amboną baldachim, a pod nim płaskorzeźba przedstawiająca św. Ambrożego z płonącym sercem w ręku. Obok ołtarza głównego po stronie lewej zachowała się kamienna chrzcielnica z 1800 roku. Z tego samego okresu pochodzą trzy kamienne kropielnice. 

Do roku 1848 zmarłych grzebano przy świątyni. 

Kościół znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej Województwa Śląskiego - w pętli beskidzkiej.

Źródła: 

1. http://www.mapofpoland.pl/
2. http://www.polskaniezwykla.pl
3. http://www.szczyrk.wiara.org.pl

Kesz to większe mikro, ukryte na współrzędnych. Miejsce bezpieczne, więc podejmowanie powinno być bezproblemowe. Maskuj w ten sam sposób. Nie zapomnij zabrać ze sobą czegoś do pisania.

Dla pierwszego znalazcy certyfikat FTF w formie elektroniczej odesłany zostanie e-mailem.