Ви знаєте як несеться голос на полонині. Відчуваєте цей біль за небом голубим і простором без краю і кінця. Як води, потребуєте до життя пісні. Як за повітрям чистим – тужите за словом рідним. Тому і не дивує вас наше глибоке бажання зустрітися з такими як і ми. Зустрітися з Вами всіма. При вогнищі. З піснею. З надією на завтра. З такої туги превеликої і зродилася наша Битівська Ватра.