Najwcześniejsze próby dociągnięcia kolei do Zamościa podjęte zostały przez Tomasza Stanisława Zamoyskiego (XIV ordynat) w roku 1871, kiedy to był projekt połączenia kolejowego Warszawa - Zamość - granica Austrii (z 1868 roku). Jednak w 1873 r. zapadła decyzja o budowie kolei do Kowla. Dlatego też ten sam ordynat w 1881 r. podjął próbę połączenia Zamościa z Rejowcem. Kolejną próbę podjął jego następca, Maurycy Klemens Zamoyski (w 1897 roku), który zainicjował powstanie spółki kolejowej. Był to wtedy projekt kolei Chełm - Zamość - Tomaszów, a stacja miała być przy ulicy Sadowej. Kolej jednak nie powstała, gdyż spółka miała zbyt małe środki. Dopiero w 1915 r. wybudowano linię Rejowiec - Zawada - Bełżec. Dziesięciokilometrowy odcinek z Zawady. Dworzec kolejowy w Zamościu odegrał ważną rolę w obronie Zamościa przed armią Budionnego usiłującą sforsować starą Topornicę od strony Płoskiego, wzdłuż drogi i nasypu torowego (wokół było bagno). 22 lipca 1944 Niemcy zniszczyli urządzenia stacyjne, wysadzili parowozownię, rozjazdy, nastawnie, mosty i spalili dworzec. Ruch kolejowy na linii przywrócono 1 września 1944. Dworzec pospiesznie i w nieco zmienionej formie odbudowano w 1945. W latach 1962–1963 podniesiono standard poczekalni dworcowej i bufetu – ściany wyłożono płytami marmurowymi wg projektu B .i L. Wzgórków..
Budynek stacji po remoncie.Zmeniło się otoczenie ukrycia skrzyneczki.
Weź coś do pisania. Magnetyk, ostrożnie miejsce ruchliwe.
Powodzenia