Prośba autora tej skrzynki do jej zdobywcy:
------------------------------------------------------------------------------------------------------
Miasto Rejowiec Fabryczny to najmłodsze miasto w powiecie chełmskim. Prawa miejskie otrzymał w 1962 roku. Jego założyciel, Mikołaj Rej, znany jako ojciec polskiej literatury, posiadał na obszarze dzisiejszego miasta dwa folwarki. Po ożenku z Zofią Kościanówną otrzymał w posagu dobra Stajne -Złote położone w obrębie dzisiejszej ulicy Złotej i dzierżawę królewską - folwark Stajne, położony w okolicach istniejącego dziś osiedla o tej samej nazwie. W tym samym miejscu istniał w XVIII wieku folwark, którego właścicielem był Ignacy Wojakowski. Dobra te nabył w marcu 1876 roku Krzysztof Morawski, który posadowił istniejący do dziś dwór murowany otoczony parkiem. W zabytkowym dworku ma obecnie siedzibę Miejski Ośrodek Kultury „Dworek”. Największy wpływ na rozwój urbanistyczny tych terenów miały następujące wydarzenia: w 1878 r. część dóbr ziemskich nabyło Towarzystwo Nadwiślańskiej Kolei Żelaznej i w latach 1879 - 90 przeprowadzona została tędy linia kolejowa i zbudowana stacja. W roku 1914 Towarzystwo Akcyjne Lubelskiej Fabryki Portland - Cement "Firlej", bazując na miejscowych pokładach margla, rozpoczęło budowę cementowni. Inwestycja została ukończona w roku 1924, kiedy to uruchomiono dwa piece obrotowe o mocy produkcyjnej 120 tys. ton rocznie. Na tzw. Morawinku wzniesiono dwa budynki mieszkalne dla pracowników - specjalistów zakładu. W latach 1951 - 55 nastąpiła rozbudowa cementowni, powstało 5 nowych pieców obrotowych, dzięki czemu zakład produkował 700 tys. ton cementu rocznie. Cementownia uzyskała nazwę "Pokój", a rozbudowywana wraz z nią miejscowość uzyskała rangę osiedla robotniczego. 22 lipca 1962 r. Rejowiec Fabryczny otrzymał prawa miejskie.W północno-zachodniej części miasta występuje udokumentowane złoże margli kredowych, leżące na pograniczu miasta i gminy Rejowiec Fabryczny, zajmujące 271 ha powierzchni (w granicach miasta ok. 114 ha). Złoże margli eksploatowane jest od 1924 r. i stanowi bazę surowcową dla Cementowni REJOWIEC S.A. Złoże margla charakteryzuje się budową prostą, niezaburzoną tektonicznie. Warstwy zalegają prawie poziomo, średnia miąższość dla całego złoża wynosi 42,3m, grubość nadkładu 2,25 m, a głębokość spągu 158 m n.p.m. Rejowiecki margiel o średniej zawartości wapnia – 10 proc., wg normy obowiązującej w przemyśle cementowym zaliczany jest do surowca niezupełnego „niskiego”. Dla złoża margla utworzone są dwa obszary górnicze: „Rejowiec I”, o powierzchni 326 ha, oraz drugi, o powierzchni 369,8 ha, leżące w mieście i gminie Rejowiec Fabryczny.To już było a jak jest aktualnie.Akcja upaństwowienia zakładów produkcyjnych nie ominęła również cementowni. W nowych realiach fabryka zaczęła osiagać poziom ok.111 tys. ton wyprodukowanego cementu.Dynamiczny wzrost zapotrzebowania na ten towar w odbudowującej się Polsce wymusił wewładzach decyzjęo budowie nowego zakładu określonego jako Cementownia II, a z czasem koniecznie stało się uruchomienie nowej nitki technologicznej , Cementowni Rejowiec III. Zakłady córki wyposażono w najnowocześniejsze wówczas urządzenia duńskiemarki FL Smidth. Ok.1960 r. powstał także nowy zakład żużla. Niemal równolegle w latach 1956 -1960 , trwała budowa Cementowni Chełm i według założeń oba kompleksy miały funkcjonowaćw ramach jednego obszaru gospodarczego.W roku 1970 powstaje Kombinat Cementowy "Chełm" w Chełmie. Lata 70.XX w. zapisały się w historii cementowni jako okres złotego wzrostu. Przekroczono barierę 1 mln ton produkowanego cementu.Intensywny rozwój licznych gałęzi krajowego przemysłu sprawił jednak,że Rejowiec zaczął znacznie odstawać na tle innych zakładów, które zdążyły wdrażać nowsze technologie. Pierwsze Poważne tapnięcie odnotowano na początku lat 80., kiedy ogólnopolski kryzys wpłynął na ograniczenie dostaw węgla.Kolejne przestoje zaczęły wpływać na efektywność produkcyjną i już nigdy nie udało się osiągnąć rekordowego poziomu 1 mln ton.Na początku lat 90 wyodrębniono dwa zakłady:Cementownię Chełm oraz Cementownię Rejowiec. W 1955 roku minister przekształceń własnościowych wniósł 60proc. akcji cementowni do Narodowych Funduszy Inwestycyjnych ,a 33 proc.pakiet akcji przyznano NFI SA. W 1997 r. sprzedano pakiet wiekszościowy na rzecz Cementowni Ozarów S.A.,której większościowym akcjonariuszem był Holding Cement Polski S.A.Ostatecznie Cementownia OżarówS.A.stala się w 1999 r. włąścicielem 100 proc. akcji Cementowni Rejowiec S.A W roku 2009 w przedsiębiostwie wdrożono System Zarządzania Środowiskowego ISO 14001:2004.W 2010 r.zakład w Rejowcu zrzekł się całego majątku na rzecz Ozarowa. Cementownia funkcjonuje od tamtego czasu jako zakład produkcyjny Grupa OzarówS.A.należy do irlandzkiej grupy SHR.Do pewnego momentu wydawałosię,że mokra technologia produkcji , jaką posługuje się zakład w Rejowcu, może stanowić pewien walor.Mówiono o tym,że istniejezapotrzebowanie na wysoko wyspecjalizowane produkty , których nie są w stanie wykonać zakłady oparte na nowszych technologiach.Prosta artymetyka stała się jednak nieubłagana i produkcję zaczęto stopniowo wygaszać ze względu wysoką energochłonnośćcałego procesu.Dodatkowym argumentem na "nie" stał się wysoki poziom CO2, co w ogólnym rozrachunku także nie pozostawało bez znaczenia.W 2019 r. zakład zatrudniał ok.120 osób i w kolejnych latach pracę straciła połowa załogi.Ostatnie piece nie zostały jeszcze wygaszone, produkcja cementu jeszcze trwa, ale fabryka jest w stanie agnalnym. Zakład wkrótce nieodwołalnie zostanie obrócony w ruinę.Prace rozbiórkowe rozpoczeto od usunięcia budynków administracyjnych, basenów szlamu,hal paliwowych, pieców i filtrów. Za kila lat po cementowni nie będzie śladu.Dziś roztacza się przed mieszkańcami wizja kompleksu reakreacyjnego, który ma tu docelowo powstać na bazie kopalni margla.
Co do kesza:
Weź coś do pisania. Rękawiczki moga się przydać. Ponieważ bardzo blisko znajduje się krawędź kopalni a płot jest nieszczególnie szczelny, kesz na wszelki wypadek oznaczam jako niebezpieczny. Uważajcie na dzieciaki i na siebie.
Skrzyneczka - pojemnik na żywność-, po lewej stronie wejścia na teren.
Powodzenia