Jo. Hanys. Cołkie życie przerobioł żech na hucie. Nie na grubie jak moje braciki i fater i brat fatra. Ino na hucie. Potem się w pieruny to wszistko rozleciało. I co ? Ledwo wyrobiom do piyrszego. Moja staro, jak boła modo (i gryfno) to my myśleli że Pon Bucka za nogi chyciła, bo w Społem w biurze robioła. W 1994 wszisko szczeloł pierun, została bez roboty, za staro by się chycić czegoś innego, a za modo żeby iść na penzyjo. Wtedy żech pożałowoł fest, żech nie poszoł na gruba, bo żech wiedzioł, że im bydzie na penzyjo lepij. Ale tyż niy. Tyla zwolnień… Pod arbajtsamtem godzinami siy stoło. Te mondre wzionli odprawa. I tyż nic im z tego, bo nienauczone innyj roboty wszisko wyłonacyli na auta, automaty, łożyroki pieruńskie. Ino żech kożdygo dnia słyszoł, że tyn siy powiesioł, tyn do czubków poszoł siedzieć, a jeszcze inny kiblowoł. Na ja. Mom ta moja penzyjo i mom ciongle marzynia…
Skrzynka jest częścią Projektu Oberschlesien.
Nie zapomnij o spisaniu kodów do skrzynki finałowej.
Projekt założony za zgodą i w porozumieniu z Nadleśnictwem Katowice.