W połowie lat dwudziestych XX wieku, została założona przez Niemców Deutsche Lufthansa, która zajęła się przewozami pasażerskimi oraz towarowymi.
Na północy-wschód od Dolnej, na wzniesieniu zlokalizowana jest latarnia lotnicza (Haupstreckenfeuer Niederkirsch), która była jedną z latarni wyznaczających główną trasę lotniczą między Berlinem, a Gliwicami.
Linia musiała cieszyć się dużym powodzeniem dlatego zapewne postanowiono uruchomić dodatkowe loty nocne.
Radiolokacja była w tym czasie dopiero na początkowym etapie rozwoju i elektroniczne pomoce nawigacyjne były pilotom niedostępne. Jedynie większe lotniska miały aparaty radiotelegraficzne, które przekazywały informacje alfabetem Morse’a. Piloci musieli znać ponad dwieście kombinacji haseł, które informowały o pogodzie, sile, wiatru, kierunku lądowania, itp. W czasie lotu na trasie liczyli głównie na swój wzrok i doświadczenie.
W celu poprawy bezpieczeństwa ludzi i maszyn podjęto decyzję o budowie systemu, który miał pomóc w trudnej nocnej nawigacji. Ustawione co 25 – 30 kilometrów latarnie lotnicze, zapalane o określonej porze, tworzyły świetlny szlak prowadzący pilotów z lotniska na lotnisko. W wyniku rozwoju radiolokacji i natężenia ruchu lotniczego wieże zaczęły tracić na znaczeniu, część popadła w ruinę, po innych pozostały fundamenty, a ta zachowała się w wyjątkowo świetnym stanie.
Latarnia lotnicza w Dolnej jest konstrukcją metalową wzniesioną na betonowym fundamencie. Na szczycie kratownicowej wieży, jest zamontowany obrotowy, zasilany elektrycznie reflektor. Wg kolegi Aegis (od ktorego dowiedziałem się o tym miejscu oraz częściowo wykorzystałem opis, za co serdecznie dziękuję), producentem tego reflektora była firma Pintsch.
Skrzynka (czarny zakręcany pojemnik) zawiera:
- standardowe wyposażenie (logbook, temperówka, ołówki) - nie na wymianę,
- jakieś fanty dla pociech,
- certyfikat dla pierwszego znalazcy.
Powodzenia!