Budynek z 1910 r., dawne ewangelickie seminarium nauczycielskie, a w okresie międzywojennym Państwowe Nauczycielskie Seminarium Żeńskie, obecnie Wyższe Seminarium Duchowne. Przy Seminarium znajduje się pomnik Frelichowskiego.
Dzieje każdego Seminarium duchownego nieodzownie związane są z istnieniem i życiem wspólnoty wiernych na konkretnym terytorium. Określane przez Sobór Watykański II jako „serce” diecezji (cor dioecesis) pozwala człowiekowi mieć nadzieję na posiadanie duszpasterzy prowadzących do Królestwa Bożego, pasterzy dobrze przygotowanych i właściwie uformowanych duchowo i intelektualnie. Dlatego nie jest rzeczą dziwną, że każdy biskup troszczy się, aby w powierzonym jego pasterskiej pieczy Kościele lokalnym to „serce” biło, biło rytmicznie poruszając duchowy organizm diecezji.
Skrzynka znajduje się naprzeciwko wspomnianego Seminarium. Lekko zamaskowana liśćmi, dlatego może przydać się łopatka, lecz nie jest niezbędna. Uwaga na klientów okolicznej restaruracji, mają na ciebie doskonały widok!