Prawa miejskie od 1552 roku. Pod koniec XVI wieku w mieście znajdowały się karczma, dwa młyny, spichlerze usytuowane nad Sanem. W I poł. XVII wieku w mieście powstały cechy: szewski, piekarski i flisacki. Kres rozwoju miasta przyniosły wojny w II poł. XVII wieku. Henryk Sienkiewicz w swoim "Potopie" opisuje bohaterskiego rudniczanina o imieniu Michałko i potyczkę zaskoczonej straży przybocznej króla szwedzkiego Karola X Gustawa z oddziałem kasztelana Stefana Czarnieckiego, która rzeczywiście miała miejsce. Chorągiew szwedzka zdobyta w tej potyczce przechowywana była przez hrabiów Tarnowskich m.in. w pałacu w Rudniku, a po II wojnie światowej ofiarowana Zamkowi Królewskiemu na Wawelu. W początkach XIX wieku w Rudniku istniały: tartak, garbarnia, karczmy, gorzelnia i dwa spichlerze. Pod koniec XIX wieku ludność miasta zajmowała się rolnictwem, koszykarstwem, rzemiosłem i drobnym handlem. W 1871 r. w Rudniku została założona poczta, a 1876 r. Ochotnicza Straż Pożarna. W 1890 r. wybudowano tartak parowy. W 1900 r. wybudowano linię kolejową, która wywarła duży wpływ na rozwój miasta.
Bitwa rudnicka – mianem tym określa się walki toczone o przeprawy na Sanie w rejonie Rudnika nad Sanem w czasie I wojny światowej. Krwawe walki prowadzone były w dniach od 14 października do 2 listopada 1914 r. pomiędzy 1, 4 Armią CK, a 3 Armią rosyjską. Wojska austro-węgierskie próbowały sforsować San w ramach tzw. kontrofensywy jesiennej (operacja Wisła – San) prowadzonej przez armie sprzymierzone (austro-węgierską i niemiecką). Wojskom CK nie tylko nie udało się sforsować Sanu, ale nie były w stanie powstrzymać Rosjan, którzy w nocy z 17 na 18 października przełamali front i utworzyli przyczółki na lewym brzegu. Operacja Wisła – San zakończyła się niepowodzeniem i odwrotem na linię rzeki Białej i Dunajca, czyli na stanowiska wyjściowe do nieudanej kontrofensywy. W efekcie bitwy, na terenach okalających Rudnik nad Sanem pozostały groby tysięcy zabitych żołnierzy obu armii, ludności cywilnej oraz ruiny zburzonego w 75% miasta.
Kolejny raz walki o Rudnik prowadzone były w czerwcu 1915 r. po sukcesie majowej ofensywy pod Gorlicami.
W czasie II wojny światowej, gdy lwowskie oddziały Zgrupowania Zachodniego pod dowództwem kpt. Witolda Szredzkiego "Sulimy", po wykonaniu zadań, bojowych planu "Burza", ruszyły na pomoc powstańczej Warszawie, część tych oddziałów została otoczona, rozbrojona, a oficerowie zostali aresztowani przez oddziały sowieckie. Jednym z tych oddziałów była 6 kompania 26 pp AK, dowodzona przez kpt. Stefana Zakrzewskiego (prawdziwe nazwisko: Zenon Kubski) ps. "Lech", która została zatrzymana w Rudniku nad Sanem 18 sierpnia 1944 r. Wraz z kpt. "Lechem" byli aresztowani: jego zastępca, por. Walerian Proszowski – "Józef". Dowódca I plutonu ppor. Józef Wyrobek (prawdziwe nazwisko Tadeusz Guzik) – "Uzda". chor. Adam Ekiert – "Pogarda", dowódca oddziału leśnego 1 kompanii samborskiej. (Źródło wikipedia)
O keszu
Prosty Quiz terenowy, który ma za zadanie zachować w pamięci wydarzenia historyczne kształtujące naszą teraźniejszość ;)
Kordy zaprowadzą Was do miejsca, w którym znajdziecie dwa pomniki. Jeden z powstania styczniowego a drugi to pomnik poległych i pomordowanych w latach 1939-45.
Zadanie:
Na tym drugim znajdziecie tablicę z nazwiskami ofiar. Ilość liter w nazwisku da wam litery do kordów kesza. I tak przykładowo pierwsze nazwisko ma osiem liter więc A=8, drugie jedną literę B=1 i tak do litery D. Zaznaczam, że to tylko przykład.
Oto równanie na kesza.
N 50º 26.(A-2)(A-D)(C-B)
E 22º 15.(C-A)(B-A)(B-D)
Kesz znajduje się na terenie cmentarza i z tego co się dowiedziałem jest on otwarty całą dobę (przynajmniej jedna z trzech bram). Znajdziecie w nim jedynie logbook. Proszę się z nim obchodzić delikatnie.
Powodzenia