Droga
szperaczko, drogi szperaczu - tego kesza założyłem specjalnie dla
Ciebie poświęcając swój czas i pieniądze. Nawet jeśli nie trafia on w
Twój gust, proszę - szanuj go. Podejmuj dyskretnie, odłóż w to samo
miejsce dobrze maskując. Zadbaj o kesza i jego otoczenie
Miś Fasola odwiedzł zamek w Prochowicach. Bardzo mu się podobało więc postanowił go Wam pokazać.
Zrujnowany
zamek prochowicki stoi na lewym brzegu Kaczawy, czyli po drugiej
stronie niż miasto.
To co z niego pozostało, mimo że sporych rozmiarów robi przygnębiające
wrażenie. Kompletna ruina z ograniczonym dostępem, wykupiona przez
prywatną osobę. Nie wiem co za barbarzyńca kupił ten zamek, ale nie
robi przy nim absolutnie nic.
Wyraźnie można odróżnić część zamku pierwotnego składającego się: z
domu mieszkalnego od północy o 3 kondygnacjach naziemnych, wysokiej na
32 m wieży oraz dobudowanych poźniej skrzydeł południowych i wschodnich.
Średniowieczny dom mieszkalny ma wymiary ok. 10x25 m i przez wieki
został nieco przekształcony. Wiadomo, że parter przeznaczony był na cele
gospodarcze, a na najważniejszym pierwszym piętrze znajdowała się
sala reprezentacyjna. W sumie na kondygnacji tej były aż 4 wykusze
latrynowe. Wieża w narożniku południowo-zachodnim, o planie zbliżonym
do kwadratu miała 6 kondygnacji i loch więzienny. Na najwyższej
istniało stanowisko obronne. Prowadziły do niej dwa wejścia: z
dziedzińca oraz na wysokość 10 m. Również ona mogła pełnić funkcje
mieszkalne, ale przede wszystkim miejsca ostatniej obrony. Grubość
murów wieży w dolnych partiach przekraczała 2 m. Obok dobudowano później
kaplicę. Całość otaczała fosa, ponad którą od południa wjeżdżano do
warowni mostem zwodzonym. Po renesansowej rozbudowie zamek, zyskał
kształt podobny do obecnego, a stara brama - piękny portal.
Od południa znajduje się nowsza brama w parterowym skrzydle (częściowo
rozebranym w latach 60-tych XX w.) oraz dwupiętrowy budynek zwieńczony
ozdobnym szczytem.
Tej wysokości obiekt stanął w XVI wieku również od wschodu. Przed
dawną bramą powstał w ten sposób drugi dziedziniec.
Zamek otacza dziś sucha fosa, a przed położonym tuż obok podłużnym
folwarkiem i browarem płynie Kaczawa tworząc drugą fosę (budynki te są
obecnie prywatnymi mieszkaniami). Obronność zapewniały jeszcze ziemne
fortyfikacje bastejowe, oraz 3 murowane basteje utworzone przy drugiej
linii niskich murów obwodowych. Pod jedną z ziemnych bastei widać łuk
piwnicy wystający z ziemi.
W fosie od wschodu można zobaczyć najmłodszy element założenia -
resztki pawilonu ogrodowego postawionego w XIX wieku oraz podmurówkę,
która łączyła go z zamkiem. Od tej strony rozciągają się zdziczałe
obecnie, dawne ogrody. W okresie ich funkcjonowania pięknie ponoć
zagospodarowano fosę, tworząc w niej finezyjne trawniki, klomby kwiatowe
i ścieżki.
Front zamku na pocztówce z lat międzywojennych
Plan
Plan
zamku z XVII wieku. Na niebiesko zamek średniowieczny z XV w. 1 -
dziedzieniec średniowieczny, 2 - dziedziniec renesansowy, A - wieża, B -
renesansowy budynek mieszkalny, C - średniowieczny budynek mieszkalny, D
- kaplica, E - wjazd, F - wały z ziemnymi bastejami z XVII wieku, G-
murowane basteje z XVI wieku, H - miejsce, na którym w XIX w. wybudwano
pawilon ogrodowy, zachowany dziś w ruinie
Rekonstrukcja
Rekonstrukcja zamku z pocz. XIV wieku E. Różyckiej, uzupełniona przez M. Chorowską
Historia
imo,
że niemiecka tablica na zamku prochowickim mówi o jego budowie w 1259
roku, to badacze datują go na początek XIV wieku. Wcześniej mógł tu
istnieć drewniany gród należący do palatyna Legnicy Iko von Parchwitz.
Fundację murowanego zamku przypisuje się wnukowi Iko - Stefanowi.
lata 1302-1342 - zamek był siedzibą Stefana von Parchwitz, z 1317 roku pochodzi pierwsza wzmianka o warowni
1342 r. - po jego śmierci odziedziczył go syn - Piotr von Parchwitz
1383 r. - Piotr sprzedał miasto z zamkiem książetom legnickim Ruprechowi, Henrykowi i Wacławowi
ok.1400 r. - zamek wraz z całą okolicą, na ponad półtora wieku przejął ród Zedlitzów
1422 r. - zamek został przebudowany przez Ottona Zedlitza. Wzrosła obronność całego założenia, być może podwyższono wtedy wieżę
koniec XV w. - prawdopodobnie dobudowano kaplicę
1554 r. - Prochowice przejęli spokrewnieni z Zedlitzami
Oppersdorffowie, którzy toczyli spory z książętami legnickimi o dobra
prochowickie
lata 1564-68 - zamek był rezydencją księca Henryka XI
1568 r. - następnie w dzierżawę Prochowice dostał Fabian von Schönaich
ok.1580 r. - Fabian von Schönaich przeprowadził kolejną
rozbudowę.
Dzięki temu zamek zyskał budynek mieszkalny od wschodu połączony z
kaplicą i parterowe skrzydło z budynkiem bramnym od południa. Od
zachodu stanął nieistniejący dziś budynek gospodarczy. Zarówno elewacje
zewnętrzne jak wnętrza upiększono w stylu renesansowym, mury otynkowano,
zwieńczono attyką, na wieży umieszczono zegar. Prace te przypisuje się
mistrzom Parrowi i Lyndenerowi. Zamek otoczono także niskim murem,
tworząc coś w rodzaju tarasu z 3 pięciobocznymi bastejami
1594 r. - miasto wraz z zamkiem przeszło we władanie książąt
legnicko-brzeskich. Joachim Frydryk i jego syn Jerzy Rudolf
wyremontowali i powiększyli zamek, dodatkowo otaczając zamek ziemnymi
fortyfikacjami
Pocztówka z widokiem na zamek od wschodu - od strony pawilonu ogrodowego
XVI - XVII w. - okresowo w zamku zamieszkiwali książęta
legnicko: Fryderyk, Jerzy, Rudolf i Jerzy Wilhelm, ostatni piast,
zmarły w 1675 r. W latach 1567-68 z powodu zarazy w Legnicy w zamku
schrinił się książę Henryk XI.
1642 r. - podczas wojny trzydziestoletniej zamek został zniszczony przez Szwedów. Część murów uległa rozbiórce
1658 r. - warownię odbudowano staraniem siostry księcia wołowsko-legnickiego Christiana - Ludwiki
1675 r. - Prochowice przeszły na własność cesarza Leopolda
1740 r. - następnie wraz ze Śląskiem zagarnęli je Prusacy
1820 r. - Hohenzollernowie sprzedali zamek hr. Erdmannowi
Sylviusowi von Pückler, który dokonał przebudowy obiektu. Wtedy
prawdopodobnie powstał pawilon ogrodowy w fosie od wschodu, połączony z
zamkiem podmurówką
ok. 1870 r. - kolejnym właścicielem był Ernst Liman, 10 lat
później Ernst Schlegner, a pod koniec wieku Wrocławianin Leopold Weber
1906 r. - zaniedbany zamek odnowili nowi właściciele hr. Kurt
von Strachwitz i barona Richard von Mattencloit, m.in. zmienioniono
szczyt wieży, ale przy okazji zniszczono wiele detali renesansowych,
szczyty i ganki. Prace upamiętnia wmurowana w bramę tablica
lata 1939-45 - działania wojenne uszkodzeniły zamek
lata 1960-61 - przeprowadzono zabezpieczenie murów zamkowych
lata 1966-70 - wyremontowano wnętrza budynku średniowiecznego, uporządkowano piwnice, rozebrano część skrzydła bramnego
1973 r. - odrestaurowano portal na dziedzińcu renesansowym.
2000 r. - zamek wyceniany na 900 tys. zł sprzedano prywatnej
osobie za śmieszne pieniądze - 50 tys. zł., od tego czasu popada w coraz
większą ruinę
Pocztówka z widokiem zamku z lat międzywojennych
roweryfortalicjum
Wolny do parku i na wały. Brama do zamku jest zwykle zamknięta a brak
muru zastępuje siatka, ale można próbować wejść do środka przez fosę od
zachodu i północy.
Położenie i dojazd
Centralno
- północna część woj. dolnośląskiego. 15 km na północny wschód od
Legnicy, 17 km na południowy wschód od Lubina. Zobacz na mapie.
Dojazd PKS-em z Wołowa, Legnicy lub Wrocławia. Aby dojechać się
do dworu należy zjechać z głównej drogi i kierować się na kościół.
Dwór stoi po drugiej stronie ulicy.
Przedwojenna pocztówka z widokiem folwarku i browaru zamkowego
Kesz mikro ukryty przy zamku, zawiera logbook + pisadło oraz certyfikaty x 3
Powodzenia
podejmuj dyskretnie i odłóż tak aby kesz był bezpieczny
Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.