Piotrowice (niem. Groß Peterwitz) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Kostomłoty.W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wrocławskiego.

Nazwa wsi prawdopodobnie pochodzi od imienia jednego z jej właścicieli, pochodzącego z Piastów magnata Piotra Własta. Począwszy od XII wieku powstało przy osadzie kilka przysiółków, starsza część wsi jest oddzielona od części folwarcznej szeroką wsią ulicówką. Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1221. W dokumencie z 17 września 1279 zapisano, że książę Henryk sprzedał Kimonowi Gallicuszowi dobra w Brzegu Dolnym w zamian za dobra piotrowickie (określone jako Keksowo). W 1298 w kronikach odnotowano istnienie kościoła pw. św. Katarzyny, którego proboszczem był ksiądz Benedykt. W 1666 wieś należała do Jana Krzysztofa Nemitza. Zachowane dokumenty informują, że w 1852 proboszcz Hoffmann planował renowację kościoła i budowę wieży. Istnieją szczegółowe opisy wnętrza kościoła i jego wyposażenia. W 1887 proboszcz von Furstenmuhl przeprowadził renowację chóru. W 1898 zakupiono organy, połowę kwoty wyłożył zamieszkujący w Piotrowicach hrabia Limburg-Stirum. W 1906 wyremontowano plebanię, kolejne remonty i renowacje miały miejsce w latach 1961, 1969, 1972 (zmiana dachu z łupkowego na blaszany), 1975.
 
Z dawnych dokumentów wynika, że w poł. XIV w. do wsi należało czterdzieści włók ziemi (obecnie ok. 1000 ha) pod uprawę. Cztery włóki należały do dziedzica, kolejne cztery do wójta, jedna do księdza i trzydzieści jeden do chłopów płacących czynsz. Pod koniec XVIII w. właścicielem majątku w Piotrowicach został hrabia Gottlob Siegmund von Zedlitz und Leipe, podkomorzy na pruskim dworze królewskim. Otrzymał je jako wiano jego pierwszej żony Marianny Elisabeth von Tschammer. Dokumenty podatkowe z 1868 stanowią, że do folwarku należało 452, a do gminy 528 ha. Później własność pałacu rosła, w 1892 były to 452 ha, a w 1930 – 472 ha. Gospodarstwa chłopów były rozdrobnione, tylko pięciu posiadało powyżej 35 ha. Jedną z najczęstszych upraw był burak cukrowy, co spowodowało budowę w 1852 cukrowni, inwestorami byli hrabiostwo Limburg-Stirum. W styczniu 1945 we wsi zatrzymała się kolumna więźniów w trakcie Marszu śmierci Fünfteichen – Gross Rosen. Niemieccy strażnicy zamordowali tu 154 więźniów. Dwa masowe groby ekshumowano w 1970 i 1977. W roku 2006 podczas prac budowlanych odkryto grób w którym były pochowane szczątki 42 jeńców z tzw.: "marszu śmierci". W wyniku postępowania prowadzonego przez Komisję Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu przy Instytucie Pamięci Narodowej we Wrocławiu, zakończone w 2009 roku, ustalono że są to szczątki mężczyzn w przedziale wiekowym od 18 do 65 roku życia. Sprawców zbrodni nie ustalono. W dniu 26 czerwca 2009 roku na cmentarzu parafialnym miał miejsce uroczysty pogrzeb. We wspólnej mogile, pod pomnikiem poświęconym ofiarom terroru hitlerowskiego, pochowano szczątki odnalezionych 42 jeńców wojennych oraz szczątki 3 jeńców wojennych z Gross – Rosen odnalezione w 2007 roku w Mysłowie – gmina Bolków.

KESZYK

Współrzędne niestety nie są zbyt dokładne. Pudełeczko zagrzebane jest około 5-10 cm pod ziemią, kilka metrów od grobowca. Można odgrzebać łopatką albo nawet rękami. Śnieg mu raczej na głowę nie powinien napadać 

Na starcie zawiera:
- trzy certyfikaty

- logbook i ołówek

- breloczek z Wieżą Eiffla

- dwa żołnierzyki

- gliniany dzwoneczek

- smycz z otwieraczem

- skarpetę na telefon

- mapę Emmerthal

TEREN ZAROŚNIĘTY, POLECAM DŁUGIE SPODNIE I RĘKAW NA WYPADEK KLESZCZY!

Źródła:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Piotrowice_(powiat_%C5%9Bredzki)
Wiadomości o grobowcu uzyskałem od osoby interesującej się historią tej miejscowości.