Budowę istniejącego kościoła rozpoczęto w 1902 r. wg projektu warszawskiego arch. Józefa Dziekońskiego. Kościół trzynawowy z dość szerokim transeptem. W końcach transeptu znajdują się kaplice. Dach na nawie głównej bardzo spadzisty i wysoki. Nawy boczne mają dachy osobne, mniej spadziste. Całość dachu kościoła w latach 2002–2005 pokryta blachą miedzianą. Budowa kościoła trwała aż do 1924 r., a wieże, wg projektu Wiesława Kononowicza, wzorowane na kościele Mariackim w Krakowie, zostały ukończone w 1938 r. Kościół poświęcony w 1929 r. przez bpa Wincentego Tymienieckiego. Kościół nie jest konsekrowany.
W kościele są 4 ołtarze: ołtarz główny, drewniany w stylu gotyckim z obrazem MB Pocieszenia, zwanej MB Chojeńską. Drugi ołtarz MB Nieustającej Pomocy w kaplicy przy prawej nawie kościoła, zbudowany na przełomie lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych, sosnowy okładany dębem. Trzeci ołtarz Najśw. Serca Jezusowego, kamienny, bardzo skromny. Czwarty ołtarz Chrystusa Ukrzyżowanego w kaplicy z lewej strony prezbiterium. Ołtarz ten przeniesiony z nieistniejącego już starego drewnianego kościoła. Krzyż w ołtarzu z XVIII w. Organy 24-głosowe, zbudowane zaraz po II wojnie, gruntownie odnowione w 1994 r. W 1953 r. sprawiono 3 dzwony i sygnaturkę. Droga Krzyżowa z XVIII w., odnowiona w 1992 r. wraz z malowaniem kościoła.
Skrzynka założona dla moich znajomych, którzy będą się nią opiekować i wykonali śmieszne vlepki