PARAFIA MATKI BOŻEJ SZKAPLERZNEJ
----------------------------------------------
Miejscowość Kazuń Polski, znana dawniej również jako Kadzom i Kazom, wspominana jest w starych dokumentach z 1477 roku. Przypuszcza się, że założyli ją w XIV wieku książęta mazowieccy. Kodeks dyplomatyczny Mazowiecki (!863, s. 183) podaje, że we wspominanym 1447 roku książę mazowiecki Bolesław nadał kościołowi św. Doroty w Kazuniu łąki.Z tego łatwo można wywnioskować, że już w tym czasie była w Kazuniu świątynia, na której korzyść uczyniony był ten zapis. Interesujący nas fragment dokumentu brzmi: „in Kazuń nostra villa ducali ex antiquo ad cclesiam in Kazuń S. Dorotheae spectantia:. Do parafii należało wtedy tylko Kazuń Wielki i Mały oraz Grochale (dawniej Grocholice). Plebania była uposażona w rolę, ogrody, łąki, staw, dwie osiadłe zagrody oraz dziesięciny z Kazunia. O uposażenie wikariuszy (wtedy byli wikariusze w naszej parafii – przyp. aut.) i miejscowego nauczyciela troszczyć się mieli mieszkańcy Cybulic Wielkich, Czeczotek i Grocholic. Ze względu na szkody wynikające z częstych wylewów Wisły biskup poznański Adam Konarski (według innych źródeł już biskup Andrzej Czarnkowski – 1553-1562) nadał plebanii w Kazuniu w 1564 roku dodatkową dziesięcinę snopną z królewskiej wsi Młociny. Dokument z wizytacji biskupiej w 1616 roku podaje, że po spaleniu kościoła w 1596 roku stanęła w Kazuniu nowa drewniana świątynia pod wezwaniem św. Anny. W 1603 roku jeszcze nie była poświęcona. „Przy pożarze spłonął dokument erekcyjny, lecz ocalał inny dokument, mianowicie przywilej księżnej Anny z roku 1593 – czytamy w aktach”.
W 1717 roku Gabriel Wieliszewski wybudował w Kazuniu kościół drewniany pod wezwaniem Najświętszego Imienia Maryi. Kościół ten zawalił się w 1810 roku, a w jego miejscu ks. Józef Puczkowski, ówczesny proboszcz wzniósł w 1813 roku nowy drewniany pod wezwaniem Matki Bożej Szkaplerznej. Zapewne i ten kościół był źle zbudowany skoro już w 1901 roku stanął kolejny, nowy drewniany. Nosił on również tytuł Matki Bożej Szkaplerznej. W 1913 roku świątynia ta padła pastwą płomieni. Ocalała tylko dzwonnica, do której dobudowano drewnianą kaplicę. Kaplica ta przez całe ćwierćwiecze zastępowała kościół.
Obecny kościół, również pod wezwaniem Matki Bożej Szkaplerznej, został zbudowany w latach 1935-1939, staraniem miejscowego proboszcza ks. Tadeusza Majchrzaka. Kamień węgielny w zręby wznoszonej świątyni poświęcił i wmurował 20.10.1935 roku biskup Antoni Szlagowski, natomiast konsekracji już ukończonego kościoła dokonał arcybiskup Stanisław Gall w 1939 roku. W latach 1949 – 1956 za ks. Tadeusza Kaźmierskiego, kościół przebudowano. Jest trójnawowy, murowany. Ma wieżę i trzy ołtarze. W ołtarzu głównym umieszczony jest XIX wieczny obraz MB Szkaplerznej, przystrojony metalową sukienką, również z XIX wieku. W wieży kościelnej znajdują się dwa dzwony: Wacław i Tadeusz, które konsekrował w 1948 roku biskup Wacław Majewski.
----------------------------------------------
Spacerując wokół kościoła, szukamy skrzynki gazowej.