Prawdopodobne miejsce położenia stoczni inż. Aleksandra Paruszewskiego. Niestety, niewiele wiadomo na temat działalności tej firmy. Założona została w 1888 roku i funkcjonowała pod trzema podobnie brzmiącymi nazwami: "Zakłady Mechaniczne Żeglugi A.Paruszewski w Włocławku", "Fabryka Statków Spławnych i Tartak Parowy Aleksandra Paruszewskiego w Włocławku" oraz "Włocławskie Towarzystwo Budowy Statków Rzecznych spółka z o.o.". Nazwy te widnieją w trzech miejscach: na świadectwie pracy Jana Kugaczewskiego wystawionym przez Aleksandra Paruszewskiego 15 czerwca 1914 roku, na akcie kupna - sprzedaży terenu po Belgijsko - Polskim Towarzystwie Handlowo - Przemysłowym "Belpol" S.A. z dnia 21 listopada 1949 roku, oraz na żeliwnej tabliczce do głowicy koła sterowego na mostku holownika "Lubecki". W 1911 roku stocznia inż. Paruszewskiego była jedną z dwóch (obokstoczni Towarzystwa "Krater") działających we Włocławku.
Z analizy skąpej bazy źródłowej wynika, że stocznia zajmowała obszar o powierzchni około 6400 m2, w rejonie dzisiejszej ul. Cysterskiej. Pochylnia do budowy statków znajdowała się w miejscu dzisiejszego wału przeciwpowodziowego, wzniesionego w latach 1935 - 1937 przy okozji budowy nowego mostu drogowego. Przebiegała ona równolegle do linii Wisły, stworzona dzięki naturalnemu i łagodnemu spadkowi terenu w kierunku koryta rzeki. Usytuowanie pochylni jest doskonale widoczne na pocztówce wydanej przez W. Piechaczka i Spółkę około 1913 roku. Przy prawym brzegu Wisły, w miejscu gdzie znajdowała się stocznia Paruszewskiego, widoczne są - w różnej fazie budowy - kadłuby 6 dużych drewnianych jednostek , prawdopodobnie berlinek. Podobny wizerunek utrwalił Włodzimierz Zamarajew na rysunku przedstawiającym regaty we Włocławku. Do czasów obecnych z zabudowań stoczni Paruszewskiego przetrwał tylko budynek w którym mieściły się biura i pomieszczenia socjalne firmy.
Kesz to blaszana skrzyneczka schowana jakieś 15cm pod ziemią w miejscu gdzie wskazują współrzędne, nieopodal budynku o którym mowa wcześniej.
Źródło: http://www.historiawloclawka.pl/dzieje-holownika-lubeckkiego