Wzmianki historyczne o Mielniku sięgają XI wieku. Mielnik zlokalizowany
był przy dwóch znanych szlakach handlowych. Pierwszym była rzeka Bug
będąca szlakiem handlowym między Gdańskiem, a Lwowem, drugim droga
wiodąca z Wilna do Krakowa. Od XI do XII wieku Mielnik stanowił
własność rosyjskiego księcia Daniela Szwarno. W 1240 roku Tatarzy
zniszczyli i ograbili Mielnik, a książęta teutońscy splądrowali okolice
Mielnika w 1378 roku. Wiek XIV i XV pod panowaniem Litwinów był
szczęśliwie dla tych terenów pokojowy. W 1440 roku Mielnik otrzymał
prawa miejskie, a liczba mieszkańców przekroczyła 1500 osób.
W XVI wieku Mielnik posiadał dwie cerkwie prawosławne i dwa kościoły rzymsko-katolickie.
W tym okresie Mielnik stał się częścią Państwa Polskiego, rozpoczęto eksploatację
złóż kredy, w regionie funkcjonowało 20 sklepów i 5 młynów. Podczas Potopu
Szwedzkiego w 1655 roku Mielnik został ponownie zniszczony i utracił 480
mieszkańców. W związku z wybudowaniem nowego mostu na rzece Bug w pobliżu
miasta Siemiatycze Region Mielnik zaczął się przeobrażać z ośrodka handlowego
w teren rolniczy, na którym eksploatowano również złoża kredy.
(wiecej mozna poczytac TUTAJ. )
Skrzynka schowana na samej gorze.
Prawdopodobnie skrzynka znajduje się na obszarze NATURA 2000
:
Dolina Dolnego Bugu - PLB140001 |