Opis miejsca:

 
Monumentalny kościół góruje ponad miastem i zwraca uwagę potężną wieżą i charakterystycznym wykończeniem dachu w formie tzw. „jaskółczych ogonów“. Ta potężna budowla uchodzi za najsłynniejszy kościół warowny w Europie Środkowej i książkowy przykład gotyckiej architektury sakralnej.
Kościół, jak głosi tradycja, zbudowano w miejscu rozebranej drewnianej świątyni. Budowę rozpoczęto w 1350 roku (trwała ok. 30 lat), a jej promotorem był najprawdopodobniej biskup Przecław z Pogorzeli, panujący w latach 1341-1376.
Obecny kształt kościoła jest wynikiem przekształceń w stylu renesansowym, barokowym i neogotyckim. W XV wieku do prezbiterium od południa dobudowano dwuprzęsłową kaplicę pw. Najświętszej Marii Panny. Wieża, częściowo rozebrana w 1429, została odbudowana w 1462 r. Wówczas utworzono również jej górną kondygnację.
W XVI wieku, w obawie przed tureckimi najazdami, kościół przebudowano i ufortyfikowano, nadając mu funkcje obronne - przekształcono dachy i dobudowano mury tarczowe zakończone attyką. W południowej nawie postawiono okrągłą kamienną studnię, którą w XIX wieku zwieńczono żelazną nadbudową. Według podań, w studni tej - zwanej „tatarską” - mieszkańcy nie tylko czerpali wodę, ale również, w razie ataku wroga, mogli znaleźć w niej schronienie.
Wewnątrz świątyni zachowały się cenne zabytki rzeźby (m.in. dzieła dłuta Wita Stwosza), neogotycki ołtarz i XIX-wieczna ambona. Szczególną uwagę zwracają także sklepienia świątyni, które znakomicie ilustrują bogactwo gotyckich rozwiązań różnorodnych form i typów. Główną nawę przesklepiają formy gwiaździste, nawy boczne posiadają sklepienia trójpodporowe, a w prezbiterium występują rzadko spotykane na Śląsku sklepienia sieciowe. W jednej z kaplic znajduje się bardzo rzadki wariant sklepienia gwiaździstego. Przegląd ten uzupełniają także kolebkowo-krzyżowe sklepienia w kruchtach
W kościele znajduje się studia tatarska, z którą wiąże się legenda :) 
"W Bogunowie (obecnie przedmiescia Paczkowa od strony Kamienicy) mieszkał włościanin, który słynął z hodowli pięknych, białych koni ... a koń w owych niespokojnych czasach był cennym nabytkiem. Pan Bogun słynął również z posiadania 12 pięknych córek. W roku 1241 okoliczne wioski zdobyte zostały przez Tatarów. Jeden z Tatarów zakochał się w pięknej córce pana Boguna. Dziewczyna również zapałała afektem do młodego Tatarzyna ... pewnego dnia powiedziała mu : “Pokłoń się ojcu memu wzorcem polskim, a nie porywaj mnie na wzór tatarski, to ojciec na pewno odda mnie tobie za żonę”. Tatarzyn usłuchał panny, ukląkł przed panem Bogunem, obłapił go pod nogi i poprosił o ręke córki. Jednak gorąca polska krew zakipiała w panu Bogunie i rzekł on do Tatarzyna : “Taki jak ty może pachołkiem moim zostać a nie zieciem”. Po takiej odprawie Tatarzyn wykradł pannę i 3 konie ze stadniny pana Boguna i uciekł ze swą zdobyczą na zamek w Otmuchowie. Tam bowiem rezydował sztab tatarski ze swym chanem na czele. Tymczasem otmuchowianie, nie tyle po urodzie panny, co po piękności koni poznali czyją są własnością. Pochwycili konie, Tatarzyna oraz nieszcześnie zakochaną panienkę i doprowadzili przed oblicze pana Boguna, licząc na sowitą nagrodę. Pan rzeczywiście hojnie ich wynagrodził, zbłąkaną córkę przyhołubił, a Tatarzyna utopił w studni, która od tego czasu zwie się “studnią tatarską”.                                                                                                     Puenta legendy dopowiada, że jeżeli do studni zagląda młoda, piękna dziewczyna, to gorące serce Tatarzyna przypomina sobie ukochaną pannę Bogunównę, nie wytrzymuje bólu i woda w studni zaczyna mocno sie burzyć ... Jeśli zaś nad studnią pochyli się włochaty i wąsaty mężczyzna przypominający nieszczesnemu młodzianowi oblicze swojego ciemiężcy - pana Boguna - Tatarzyn sprawia, że woda w studni mętnieje.
Tyle na temat legendy. Przekazy historyczne informują nas że opisywana “studnia tatarska” została wyłuskana z podłoża podziemi kościoła w roku 1529 w czasie przebudowy kościoła z typu czysto sakralnego na kościół obronny. Były to czasy niebezpieczne i niespokojne ... większa część Europy przygotowywała się do odparcia najazdu tureckiego. Paczków będąc miastem obronnym, spełniającym rolę pogranicznej twierdzy dostrzegł potrzebę przebudowy kościoła. Zmieniono m.in. dwuspadowy dach na dach płaski, gdzie ustawiono falkonety(działa), wybudowano spichlerz oraz wyłuskano z podziemi studnię. Podczas oblężenia cała ludność chowała się w kościele i korzystała z wody pitnej z tejże studni. Również rycerze broniący miasta wchodzili i wychodzili z kościoła podziemnymi przejściami czerpiąc potrzebną im wodę."

Opis skrzynki:

Po zwiedzeniu kościoła (otwarty codziennie od 6.30 - 18.30) poszukujemy pomnika Jana Pawła II, który znajduje się przed kościołem. Skrzynka jest malutka i przymocowana do intuicyjnego miejsca, każdy sobie na pewno poradzi z jej zdybyciem. UWAGA NA PROBOSZCZA! ;)