O budowie zalewu na Pilicy w okolicach Sulejowa zaczęto myśleć w połowie lat 60. ubiegłego wieku, kiedy szybko rozwijającej się Łodzi wciąż brakowało wody. Projektowanie i uzgadnianie kolejnych wariantów budowy wodociągu Sulejów-Łódź trwało blisko trzy lata.
Zbiornik sulejowski, będący wówczas największym akwenem w środkowej Polsce, został oddany do użytku w maju 1973 roku. Pół roku później do Łodzi popłynęła pierwsza dostawa wody z Zalewu Sulejowskiego - Wodociąg Sulejów-Łódź mógł dostarczyć wtedy ponad 132 tys. m3 wody na dobę. W 1977 roku jego zdolność produkcyjna osiągnęła blisko 258 tys. m3 na dobę - była to największa zdolność produkcyjna jednego systemu wodociągowego w historii wodociągów łódzkich.
Skrzynka zlokalizowana po południowej stronie wydm piaszczystych przy ujęciu, na końcu drogi utwardzanej, zakończonej parkingiem nad stawem.