Na początku XIXw powstał projekt budowy Twierdzy Poznań, początkowe plany zostały z biegiem czasu rozbudowane o szereg fortów tworzących pierścień wokół właściwej twierdzy. Powstało wtedy 9 fortów głównych oznaczonych rzymskimi cyframi oraz 9 fortów pośrednich oznaczonych rzymskimi cyframi z literką "a"
Fort Ia został zbudowany w latach 1887 - 1890 (3 lata!!!), należy on do fortów "nowego typu". Jest on jednym z lepiej zachowanych umocnień. Komunikację z kaponierami zapewniały korytarze w przeciwskarpie, niestety ze względu na uszkodzenie kanału odwadniającego aktualnie ta część jest zalana wodą.
Wewnątrz fortu zachowały się jeszcze szczątki pierwotnego wyposażenia, można się natknąć na mocowania zawiasów drzwi oraz okiennic pancernych, resztki mocowań mechanizmów wind amunicyjnych. Gdzie nie gdzie znaleźć można też bloczki, załomy i prowadzenia lin i łańcuchów używanych do sterowania pracą różnych urządzeń. Dość dobrze zachowały się jedne drzwi windy amunicyjnej oraz zwodzony most, brama wewnętrzna, po której podniesieniu całkowicie zamykany był główny korytarz, a jednocześnie odsłaniał się głęboki dół przed bramą. Ze względu na częściowe uszkodzenie pokrycia drewnianego, można zauważyć część mechanizmów tego elementu.
Skrzynka to prostopadłościenny pojemnik o pojemności około 1 litra, ukryta w izbie nr 6.
Koordy wskazują wejście "B", tędy można udać się na dół, o ile wejście główne nie jest dostępne.
W FORCIE NALEŻY ZACHOWAĆ OSTROŻNOŚĆ Co prawda nic na głowę nam nie spadnie, ale można się pokaleczyć o wystające elementy, lub wpaść do któregoś z kanałów lub szybów.