Brama należąca do kompleksu pałacu Branickich. Zwana także bramą wielką lub Gryfem. W obecnym miejscu umieścił ją Jan Klemens Branicki. Kształtem miał przypominać łuk triumfalny, a na szczycie znajduje się mityczne stworzenie Gryf- symbol rodu Branickich. W XIXw. za czasów kiedy w pałacu Branickich znajdował się Instytut panien szlacheckich bramę ogołocono z ozdobnych elementów, ukradziono nawet złotego Gryfa, a na jego miejscu zamocowano blaszaną chorągiewkę. Złoty Gryf powrócił na swoje miejsce dopiero w 2006 roku.
Z bramą wiąże się ciekawa historia, którą opowiadał szlachcic Franciszek Biłgorajski. Branicki przestawił bramę w przeciągu kilku dni z miejsca w którym pierwotnie stała (w miejscu gdzie obecnie znajdują się pomniki Herculesa)- na obecne miejsce. Chciał w ten sposób zrobić niespodziankę pewnemu dyplomacie francuskiemu, który wcześniej wyprawił się na kilkudniowe polowanie. Kiedy dyplomata powrócił, nie mógł się nadziwić, że tak dużo zmieniło się przez kilka dni jego nieobecności.