Kopiec usytuowany jest przy drodze krajowej nr 7, po jej zachodniej stronie, przy tzw. "serpentynce"
UWAGA: Nie parkować bezpośrednio przy głównej trasie! Bezpiecznie jest zjechać na jedną z bocznych dróg.
Jest on jednym z nielicznych istniejących kopców drogowych. Został usypany w roku 1830 na pamiątkę zakończenia budowy trasy z Warszawy do Krakowa (obecnej drogi krajowej nr 7). Do czasu wybudowania tej drogi główny trakt tzw. królewski z Krakowa do Warszawy wiódł Doliną Dłubni i dalej przez Zerwaną i Wilczkowice w kierunku Iwanowic. Nowa droga – wybudowana przez Rosjan i Austriaków po obydwu stronach ówczesnych granic zaborów - była wykonana z kamienia wapiennego, pierwsza nawierzchnia asfaltowa została wykonana przez Niemców w czasie II wojny światowej.
Kopiec ma formę ostrosłupa i wysokość około 6 metrów. Jego zbocza porastają drzewa, a na szczycie ustawiony jest żelazny krzyż.
W obecnym planie zagospodarowania teren kopca ma przeznaczenie pod intensywną zabudowę mieszkalną. (Jeżeli ktoś kupi ten teren, to może kopiec zniwelować i wybudować domek) Jedyna nadzieja na uratownie unikalnego zabytku, że tak blisko ruchliwej trasy chętny się szbko nie znajdzie.
Symbol | Typ | Współrzędne | Opis |
---|---|---|---|
Parking | --- | Bezpieczne Miejsce do zaparkowania. (boczna droga) | |
Interesujące miejsce | --- | Punkt widokowy |