Dokładna data powstania wiatraka nie jest znana, został wzniesiony na murowanym cokole o kształcie ośmioboku, w którym znajduje się podpiwniczenie po 1869 roku. Trzykondygnacyjna wieża zwęża się ku górze i zakończona jest obrotową czapą pokrytą gontem.
Posiada cztery skrzydła, połączone z poziomym wałem głównym, który przenosi energię na wał pionowy, przechodzący przez wszystkie kondygnacje, na każdej z nich była możliwość mielenia.
W 1970 roku przeszedł generalny remont, obecnie stanowi własność prywatną. Wpisany do rejestru zabytków w 1971 roku.