Do r. 1921 miejscowość należała do łacińskiej parafii w Grabowcu, natomiast katolicy obrządku wschodniego posiadali, od w. XVIII, swoją parafię w samym Horyszowie, z filią w Koniuchach. W okresie kasaty unii parafię greckokatolicką zniesiono, a na jej miejsce założono prawosławną. Po r. 1921 katolicy obrządku łacińskiego należeli do parafii w Gdeszynie, a od r. 1969 powstał samodzielny ośrodek duszpasterski w Horyszowie. W latach: 1987-90 wybudowano plebanię. Przy kościele jest 11,8 ha ziemi. Parafię erygował, 30 grudnia 1992 r., bp zamojsko-lubaczowski Jan Śrutwa.
Data budowy pierwszej cerkwi nieznana, jej potwierdzenie w r.1755. Obecna wzniesiona w 1809 r. (?); zamieniona ok. r. 1875 na prawosławną; od r. 1919 służy ponownie katolikom. W czasie drugiej wojny światowej zdewastowany, ponownie rekoncyliowany w r. 1945, odnowiony w r. 1971.
Orientowany. Murowany z cegły, otynkowany. Trójdzielny, z wieżą od strony zachodniej. Prezbiterium jednoprzęsłowe, zamknięte trójbocznie, nawa szersza, prostokątna, znacznie dłuższa oraz węższy, równej szerokości z prezbiterium krótki babiniec. Przy prezbiterium od strony północnej i południowej dwie zakrystie, nieznacznie wyodrębnione na zewnątrz. Przy babińcu wieża na rzucie kwadratu o trzech kondygnacjach stopniowo się zwężających, dwóch czworobocznych i trzeciej ośmiobocznej. W przyziemiu wieży kruchta z dwiema lokalnościami po bokach. Wewnątrz narożniki nawy ścięte; w ścianach północnej i południowej nawy po dwie ślepe arkady, zamknięte łukiem półkolistym oraz ślady przemurowań. Sklepienia kolebkowe, w przyziemiu wieży krzyżowe, trzecia kondygnacja wieży przesklepiona kopulasto. Dachy dwuspadowe, hełm wieży baniasty z ośmioboczną latarnią, kryte blachą. Ołtarz główny barokowy z przełomu w. XVIII/XIX, z płaskorzeźbą Boga Ojca w zwieńczeniu i obrazami: Przemienienia Pańskiego i MB Częstochowskiej. Dwa ołtarze boczne klasycystyczne zapewne z 1. poł. w. XIX, wmontowane niegdyś w ikonostas; lewy - Najświętszego Serca Pana Jezusa, a prawy - MB z Lourdes. Dwa feretrony barokowe: 1. z r. 1794, odnowiony w 1884 r., z obrazami Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej i Zmartwychwstania; 2. z płaskorzeźbami Przemienienia Pańskiego i św. Anny Samotrzeć.
Dzwonnica wybudowana w r. 1974, dzwon wykonany w firmie J. Felczyńskiego w Przemyślu w r. 1973 (poświęcony przez bp. Edmunda Ilcewicza w r. 1974).

Skrzyneczka - pojemnik laboratoryjny z magnesem , po lewej stronie kościoła

Powodzenia..