Największy na świecie niekomercyjny serwis geocachingowy
GeoŚcieżki - skupiające wiele keszy
Ponad 1000 GeoŚcieżek w Polsce!
Pełne statystyki, GPXy, wszystko za darmo!
Powiadomienia mailem o nowych keszach i logach
Centrum Obsługi Geokeszera wybierane przez Społeczność
100% funkcjonalności dostępne bezpłatnie
Przyjazne zasady publikacji keszy
Musisz być zalogowany, by wpisywać się do logu i dokonywać operacji na skrzynce.
stats
Zobacz statystykę skrzynki
O tych, co nie znali smutku - OPA28D
Właściciel: Agrajaga
Ta skrzynka należy do GeoŚcieżki!
Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 152 m n.p.m.
 Województwo: Polska > podlaskie
Typ skrzynki: Tradycyjna
Wielkość: Mikro
Status: Gotowa do szukania
Data ukrycia: 22-06-2025
Data utworzenia: 23-06-2025
Data opublikowania: 02-08-2025
Ostatnio zmodyfikowano: 02-08-2025
3x znaleziona
0x nieznaleziona
0 komentarze
watchers 1 obserwatorów
11 odwiedzających
2 x oceniona
Oceniona jako: b.d.
3 x rekomendowana
Skrzynka rekomendowana przez: mimi, Ptysi0, wzorowy
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Atrybuty skrzynki

Można zabrać dzieci  Weź coś do pisania  Umiejscowiona na łonie natury, lasy, góry itp 

Zapoznaj się z opisem atrybutów OC.
Opis PL

Powiadali ludzie...


…że gdzieś w gęstwinie drzew, gdzie ścieżki plączą się jak dziecięce warkocze,
jest wieś tak kolorowa, jakby ktoś ją wyśnił z tęczy i zostawił między sosnami.

Domy mają dachy w kolorze porzeczek, okiennice jak z malin, a płoty – nie odgradzają, tylko zapraszają.

Mówili, że tu nawet psy szczekają z uprzejmością, a koguty pieją w harmonii.
Kto przychodził z chmurą nad głową, wychodził z kieszeniami pełnymi serdeczności.

Nikt tam nikomu nie zazdrościł. Bo wszyscy wiedzieli, że jednemu z marchewką, drugiemu z gruszką,
a trzeci – niech się położy pod lipą i już mu lepiej. 

W tej wsi wszystko miało swój czas. Zupa gotowała się wtedy, kiedy sąsiad wracał z pola.
Listonosz dostawał dwa obiady, bo i tak był zawsze głodny. A dzieci potrafiły słuchać ciszy, jakby to była bajka.

 

Nikt nie wie, skąd się tam wzięli ci ludzie. Po prostu byli – od zawsze.
Jakby ich serca miały swoje własne pory roku – wszystkie wiosenne.

A najbardziej lubili tych, co chodzą z głową w chmurach.

 

Niektórzy mówią, że to nie wieś, tylko sen, który komuś się przyśnił dawno temu i został.

Ale jedno wiadomo na pewno: śmiech tam nigdy nie chowa się po kątach.
A radość… czasem wisi między drzewami.

Zasady reaktywacji Reaktywacja jest zabroniona i nie ma od tego wyjątków. Prosimy nie spojleruj w logach.
Przeczytaj więcej o reaktywacji skrzynek TUTAJ
Dodatkowe informacje
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.
Obrazki/zdjęcia
idż tą drogą
obszar poszukiwań
tu szukaj
Wpisy do logu: znaleziona 3x nieznaleziona 0x komentarz 0x Wszystkie wpisy