Zbiorowa mogiła koło 18 żydowskich mężczyzn, kobiet i dzieci – zamordowanych jesienią 1942 r. w trakcie likwidacji staszowskiego getta. W miesiącu listopadzie 1942 roku pędzeni droga Staszów-Szczucin, masowo w trakcie tego przemarszu byli mordowani i rozstrzeliwani. Zwłoki pomordowanych transportowane były furmankami i chowane w zbiorowej mogile. W wyniku wieloletniej powojennej eksploatacji tego terenu (najpierw czerpanie piachu, później wydobycie siarki) krajobraz uległ znacznym przekształceniom, a wzniesienie, na którym miał się znajdować grób zostało zniwelowane.
Miejsce grobu zostało oznaczone symboliczną drewnianą macewą we wrześniu 2017.