Dwupiętrowy neoklasycystyczny budynek z początku XX wieku. Strona parkowa ozdobiona jest czterokolumnowym portykiem toskańskim. Od strony dziedzińca pierwotnie znajdowała się kolumnowa loggia, front został przebudowany i uproszczony po 1945 r. Do wybuchu II wojny światowej w skład majątku wchodził m.in. pałac, park i stajnia cugowa. Wnętrze budynku w stanie zbliżonym do budowlanego, z niewielką ilością substancji zabytkowej. Po 1945 r. budynek wykorzystywany był m.in. jako szkoła podstawowa. Dookoła obiektu znajduje się park o powierzchni 4 ha w którym możemy znaleźć 4 pomniki przyrody skatalogowane w 1986 roku (m.in. korkowiec amurski, dąb szypułkowy, jodła kalifornijska).
Obecnie obiekt znajduje się w prywatnych rękach, wejścia i okna są zamurowane, nie ma możliwości wejścia do środka. Można zobaczyć obiekt z zewnątrz, teren nie jest ogrodzony, nie ma tez żadnych zakazów. Budynek powoli popada w ruinę.
Co do kesza:
Większy pojemnik szklany na terenie parku, przy drodze prowadzącej nad stawy. Po lewej stronie idąc od pałacu w kierunku stawów. Duże złamane drzewo, puste w środku, ale wciąż żywe.