Jest to budowla o konstrukcji szkieletowej, wypełnionej cegłami i kamieniami polnymi, wybudowana w 1769 roku na miejscu najstarszej w mieście świątyni z czternastego stulecia. Została wzniesiona na planie krzyża łacińskiego. W 1908 roku została odrestaurowana. W latach siedemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku była remontowana.
Kościół jest jednonawowy, salowy. Prezbiterium świątyni znajduje się od strony zachodniej i jest zamknięte trójbocznie. Od strony południowej mieści się zakrystia.
Górna część wieży posiada konstrukcję słupową i jest oszalowana. Wieża jest zwieńczona cebulastym hełmem gontowym. Posadzka we wnętrzu została wzniesiona z cegieł.
Ołtarz boczny pochodzi z około 1645 roku. Znajduje się w nim rzeźba Pietà w polu centralnym i późnogotycka rzeźba św. Anny z Maryją, pochodząca z około 1506 roku, umieszczona w zwieńczeniu.