Jakiś czas temu żona sprezentowała mi książkę: "Rawicz 1919 " autorstwa Jakuba Staszaka, Wydawnictwo Bellona  2019 r., więc uznałem to za znak. W dodatku akurat byłem tydzień na chorobowym w domu oraz z uwagi na fakt, że pod Rawiczem walczyli powstańcy z jarocińskich oddziałów jak i pleszewskich (oba powiaty to moje rodzinne strony) postanowiłem na ich cześć założyć mały projekt i zaprosić do odwiedzenia miejsc związanych z bitwą o Rawicz 1919 r. (oczywiście tylko niektóre)

Niestety tutejszy ośrodek powstańczy nie dysponował zapleczem w postaci koszar jak np. Jarocin czy, dlatego ciężko było organizować kolejne oddziały. Koszary w Rawiczu były kontrolowane przez Niemców i systematycznie od listopada 1918 roku pozbywano się żołnierzy o polskich korzeniach. Samego Rawicza nigdy nie udało się zająć a walki były prowadzone ze zmiennym szczęściem. Widoczne były także braki w wyszkoleniu, kadrze oficerskiej czy łączności po stronie polskiej jak i dowodzeniu po stronie niemieckiej. 

Dla południowej części Wielkopolski na wniosek NRL w Poznaniu utworzono 10 listopada 1918 Powiatową Radę Ludową w Rawiczu. Członkiem Rady był m.in. Ignacy Busza - zastępca komisarza Straży Ludowej, późniejszy dowódca powstania w Rawickim. Rada prowadziła działalność polityczną i propagandową. Od lutego 1919 r. dowódcą odcinka rawickiego został gen. Adolf Jan Kuczewski (generał z mianowania Wielkopolskiej Rady Ludowej, zatwierdzony formalnie ze starszeństwem od czerwca 1919 r.). Wybuch powstania w Rawickim zapoczątkowało wystąpienie ludności w Miejskiej Górce 5 stycznia 1919. Dowództwo powstania podjęło decyzję zdobycia powiatowego Rawicza. Rawicz leżał w polu działania wielkopolskiego Frontu Południowego - dowódca Frontu ppor. Władysława Wawrzyniaka. Dwie bitwy, stoczone w dniach 3/4 lutego, 5/6 lutego o Rawicz, zakończyły się niepowodzeniem. Siły powstańcze na Froncie Południowym liczyły ok. 2100 powstańców. Niemcy mieli w Rawiczu ok. 2,5 tys. żołnierzy. Dysponowali także pociągiem pancernym, patrolującym trasę Leszno-Rawicz, oraz samolotem obserwacyjnym. Walki toczyły się w sąsiedztwie miasta, w okolicach Sarnowy, Słupi Kapitulnej, Zielonej Wsi. Dębna Polskiego. Powstańcy byli w okopach blisko miasta, jak mówią historycy, widzieli jego zabudowania, słyszeli dźwięk dzwonów, jednak Rawicz do końca Powstania Wielkopolskiego pozostawał pod zarządem niemieckim. 19 lutego 1919 zawarto zawieszenie broni w walkach o Rawicz. 

Dziękuję Blondo, Pati666 i Noorbiemu za asystę i pomoc przy montażu skrzynek w terenie.