OSIEDLE SIEKIERKI

Kiedyś serwisowałem opony na Gościńcu. Ze dwa lata temu wpadły mi w oko informatory dotyczące przedwojennych Siekierek i narodził się pomysł, którego od dzisiaj możecie doświadczyć.

Zapraszam na spacer po Osiedlu Siekierki. Jest to seria 11 skrzynek powstałych na podstawie opisów ze strony DK Dorożkarnia.

Ścieżkę można zaliczyć pieszo, lub rowerem. Skrzynki są raczej proste do znalezienia. W większości oprócz logbooków są ołówki, a w kilku dodatkowo temperówki w razie potrzeby. Niektóre zmieszczą krety, więc też możecie zabrać.

W planie mam jeszcze jedną skrzynkę, która będzie finałem ścieżki, ale nie zdążyłem jej teraz przygotować, a wyjeżdżamy na urlop, więc zbierajcie te, które są, a po ostatnią, jak będziecie chcieli, to wrócicie ????

Przy okazji mojej ścieżki możecie jeszcze zaliczyć okoliczne skrzynki:

1. https://opencaching.pl/viewcache.php?wp=OP81YT
2. https://opencaching.pl/viewcache.php?wp=OP8E36
3. https://opencaching.pl/viewcache.php?wp=OP92HG
4. https://opencaching.pl/viewcache.php?wp=OP92HJ
5. https://opencaching.pl/viewcache.php?wp=OP02D0
6. https://opencaching.pl/viewcache.php?wp=OP5118

Dla chętnych trochę historii Siekierek. Historii sięgającej XIII wieku. (Zaczerpnięta z Wikipedii (https://pl.wikipedia.org/wiki/Siekierki_(Warszawa))

Siekierki – północno-wschodnia, przylegająca do Wisły część warszawskiej dzielnicy Mokotów, osiedle oraz obszar MSI (Miejski System Informacji) będący częścią Dolnego Mokotowa, położony na terenie tzw. Łuku Siekierkowskiego, w obrębie ulicy Bartyckiej, Gościniec, Polskiej, Alei Polski Walczącej oraz Trasy Siekierkowskiej, stanowiącej jego południową granicę. Osiedle charakteryzuje się niską zabudową o charakterze typowo mieszkalnym. Na jego terenie znajduje się centrum astronomiczne oraz sanktuarium maryjne.

Historia

Najwcześniejsze osadnictwo na obszarze dzisiejszych Siekierek, dawniej określanym nazwą Kępa Bełt, stanowi znana od XIII wieku wieś Czarnów (również Czarnowo), będąca osadą położoną pomiędzy Solcem a Czerniakowem, nad wpadającą wówczas do Wisły rzeką Wilanówką. W jej miejsce pojawiła się w późniejszym czasie wieś o nazwie Siekierki, wzmiankowana od XVI wieku. W XVII wieku osada ta stała się własnością Stanisława Herakliusza Lubomirskiego, który wzniósł tutaj pawilon rozrywkowy, zaś w XVIII wieku okoliczne tereny zostały wydzierżawione w celach łowieckich przez Augusta II Mocnego. W XIX wieku wyróżniano dwie części osady, tj. Siekierki Wielkie oraz Małe, które w 1827 posiadały łącznie 194 mieszkańców w 30 gospodarstwach domowych, zaś w 1889 – 358 mieszkańców. Całość osady weszła w skład lokalnego folwarku, który w 1884 obejmował obszar 556 mórg (tj. 3,11 km²), składającego się w znacznej większości z łąk i pastwisk.

Wieś Siekierki, należąca do ówczesnej gminy Wilanów, została włączona w granice Warszawy dnia 8 kwietnia 1916 rozporządzeniem gubernatora Hansa von Beselera, wraz z resztą Mokotowa. W 1926 roku ukończono budowę wału przeciwpowodziowego wzdłuż lewego brzegu Wisły, który oddalił utrudniające uprzednio rozwój terenu zagrożenie powodziowe. W okresie międzywojennym planowano zagospodarowanie terenu Siekierek pod budowę tzw. Dzielnicy Olimpijskiej, czyli olimpijskiego kompleksu sportowego o powierzchni około 160 ha, zawierającego m.in. stadion oraz tor regatowy; realizację projektu przekreślił jednak wybuch II wojny światowej.

W czasie niemieckiej okupacji przy ulicy Gwintowej na Siekierkach doszło do pierwszego w historii Warszawy objawienia Matki Bożej, doświadczonego przez dwunastoletnią wówczas Władysławę Papis. Objawienia powtarzały się na przestrzeni lat 1943-1949, zapoczątkowując miejscowy kult maryjny. W trakcie powstania warszawskiego Siekierki zostały dotknięte tragicznymi represjami ludności polskiej. W ramach odwetu naziści dokonywali zbiorowych mordów mieszkańców oraz systematycznych podpaleń osiedla, w wyniku czego zniszczeniu uległa większość zabudowy, w tym miejscowy folwark.

Po zakończeniu wojny, w ramach obowiązującego dekretu Bieruta zakazywano mieszkańcom zarówno odbudowy zniszczonych, jak i budowy nowych domów, w dużej mierze przyczyniając się do rozwoju samowoli budowlanej. W 1961 w sąsiedztwie Siekierek powstała Elektrociepłownia Siekierki, największa elektrociepłownia w Polsce, która po wyznaczeniu granic MSI znalazła się jednak na terenie Augustówki. W późniejszym okresie PRL na obszarze Siekierek planowano budowę zespołu obiektów naukowych wraz z programem mieszkaniowym, jednak jedynym zrealizowanym obiektem tego programu jest centrum astronomiczne Polskiej Akademii Nauk przy ulicy Bartyckiej, oddane do użytku w 1978.

W 1994 ukończono budowę upamiętniającego objawienia sanktuarium maryjnego, obsługiwanego przez zakon pijarów. W 2002 oddano do użytku pobliską Trasę Siekierkowską oraz Most Siekierkowski. W ramach europejskiego programu Natura 2000 przylegające bezpośrednio do Wisły tereny Siekierek zostały w 2004 włączone w skład objętych ochroną terenów obszaru Doliny Środkowej Wisły, jako część Warszawskiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. W latach 2005-2008 na terenie Siekierek planowano utworzenie Warszawskiego Parku Technologicznego, ten projekt jednak również został porzucony.

Pomimo wspominanych, niezrealizowanych planów inwestycyjnych na przestrzeni lat Siekierki przez dłuższy czas pozostały terenem niedoinwestowanym oraz w znacznej mierze niewykorzystanym, jednak począwszy od początku lat 10. XXI wieku nastąpił na tym obszarze znaczny rozwój zabudowy nowych osiedli mieszkaniowych. W 2019 ukończono trasę Alei Polski Walczącej, planowanej uprzednio pod roboczą nazwą Czerniakowska Bis arterii łączącej Trasę Siekierkowską z ulicą Czerniakowską. W przyszłości planowane jest poprowadzenie wzdłuż niej linii tramwajowej jako przedłużenia linii biegnącej ulicą Gagarina. Przez Siekierki ma w przyszłości przebiegać również planowana linia metra M3