Skrzynka założona w ramach projektu: Mazowiecka Inicjatywa "Akcja Ukrywanie"
wylosowane kategorie
typ: tradycyjna
rozmiar: duża
miejsce ukrycia: ciekawostka
sposób ukrycia: na bezczela
Skrzynka jest jednocześnie geohotelem. Proszę o wymianę kretów przynajmniej w stosunku 1:1.
Od ponad pięćdziesięciu lat Gruba Kaśka zaopatruje w wodę mieszkańców Warszawy. Jest to największa studnia infiltracyjna w Europie i ponoć jedyna położona w nurcie rzeki. Projekt studni opracował w latach 50. inż. Włodzimierz Skoraszewski we współpracy ze Stanisławem Wojnarowiczem, ówczesnym dyrektorem MPWiK. Woda pobierana jest spod dna rzeki za pomocą 15 drenów rozłożonych promieniście wokół studni na głębokości ok. 7 m. Metoda, na ówczesne czasy, nowatorska.
Gruba Kaśka rozpoczęła pracę 22 września 1964 r. Swoje imię, natomiast, zawdzięcza warszawiakom, którzy w wyniku plebiscytu postanowili, że będzie się nazywać tak samo jak osiemnastowieczna studnia stojąca przy pl. Bankowym.
Wokół Grubej Kaśki kręcą się dwa Chude Wojtki, Chudy Wojtek II i Chudy Wojtek III. Są to spulchniacze hydrauliczne, które dbają o jakość warstwy filtracyjnej nad drenami. Technologię hydraulicznego spulchniania złóż filtracyjnych opracował w latach 60. inż. Jerzy Wojtkowski.
Kesz oddalony jest kilkadziesiąt kroków od brzegu Wisły, z którego widać trzy ujęcia wody, w tym Grubą Kaśkę.
Ze względu na to, iż kesz znajduje się w dość trudnym zalewowym terenie, skrzynka posiada dwa zamknięcia, zewnętrzne bagnetowe (otwieramy je obracając w lewo, a zamykamy w prawo, jeżeli napotkamy na jakiś opór, to wystarczy lekko popukać w część metalową), oraz wewnętrzne gwintowane, z którym nikt raczej nie powinien mieć kłopotu.
Absolutnie nie należy niczego wyrywać!
do poczytania
Gruba Kaśka pracuje dla Warszawy od 50 lat
Doświadczenia eksploatacyjne ujęcia infiltracyjnego Wodociągu Praskiego w Warszawie
Marynarz w Warszawie potrzebny od zaraz