Zaloguj się, by zobaczyć współrzędne.
Wysokość: 116 m n.p.m.
Województwo:
Polska > pomorskie
Typ skrzynki:
Tradycyjna
Wielkość:
Mała
Status:
Gotowa do szukania
Data ukrycia: 19-07-2014
Data utworzenia: 16-07-2014
Data opublikowania: 19-07-2014
Ostatnio zmodyfikowano: 14-08-2014
75x znaleziona
0x nieznaleziona
0 komentarze
0 obserwatorów
22 odwiedzających
68 x oceniona
Oceniona jako:
znakomita
Musisz się zalogować,
aby zobaczyć współrzędne oraz
mapę lokalizacji skrzynki
Hodowla gęsi na Pomorzu, zwłaszcza lokalnych ras – pomorskiej czy kartuskiej, zarówno w gospodarstwach chłopskich, jak i w majątkach ziemskich była niegdyś powszechna. Gęsi były łatwe w hodowli i bardzo cenne: dostarczały mięsa, smalcu, puchu i pierza.
Gęsinę spożywano na wiele sposobów, zarówno w potrawach codziennych, jak i odświętnych. Tradycja przyrządzania gęsiny utrzymuje się nadal wśród mieszkańców Kaszub. Specjalnością kaszubską była tzw. gęsia okrasa. Używano jej w pożywieniu codziennym – do zup (brukwiowej, grochówki), do smarowania chleba, dodawano do jajecznicy i placków ziemniaczanych. Gęsiego smalcu zmieszanego z wieprzowym używano między innymi do smarowania chleba lub dodawano go do ciasta drożdżowego. Innym przysmakiem, z którego słynęły Kaszuby, były piersi wędzone (pierśniki, półgęski) – przysmak świąteczny, jadane w cieniutkich plasterkach na chlebie.
Na świątecznym stole – zwłaszcza w bogatych domach – gościła gęś pieczona (szmùrowònô găs). Przygotowywano ją na wielkie uroczystości rodzinne, np. wesela, a w zamożniejszych gospodarstwach gościła także jako danie niedzielne. Tuszkę nacierano solą i majerankiem, a do środka wkładano jabłka (najczęściej szare renety) i pieczono pod przykryciem.
Skrzynka:
Maskowanie leśne.
Musisz być zalogowany, aby zobaczyć dodatkowe informacje.